Tytuł: Tirokuṭṭa Sutta (Khp.7 - Mowa o tych co poza murami)

O tłumaczu Piotr Jagodziński

Wersja pdf:

view source

print
.

Wersja epub:

Tirokuṭṭesu tiṭṭhanti,
sandhisiṅghāṭakesu ca;
Dvārabāhāsu tiṭṭhanti,
āgantvāna sakaṃ gharaṃ.

Stoją poza murami,
na skrzyżowaniach i splotach dróg,
stoją przed drzwi progami,
przybywszy do swych domów.

Pahūte annapānamhi,
khajjabhojje upaṭṭhite;
Na tesaṃ koci sarati,
sattānaṃ kammapaccayā.

Gdy dość pokarmu i napitku,
pożywnego jedzenia się wystawi,
nikt im nie pamięta,
co innym istotom wyrządzali.

Evaṃ dadanti ñātīnaṃ,
ye honti anukampakā;
Suciṃ paṇītaṃ kālena,
kappiyaṃ pānabhojanaṃ;
"Idaṃ vo ñātīnaṃ hotu,
sukhitā hontu ñātayo."

W ten sposób dają krewnym,
ci, co współczuciem przepełnieni.
W najlepszym i stosownym czasie,
świeże, pożywne jedzenie,
[myśląc]: „Niech dla krewnych to będzie,
oby moi krewni byli szczęśliwi!”

Te ca tattha samāgantvā,
ñātipetā samāgatā;
Pahūte annapānamhi,
sakkaccaṃ anumodare.

Tym, którzy się tutaj zebrali,
zmarłym przodkom, którzy się tu zjawili. 
Gdy dość pokarmu i napitku,
z powagą dajemy dziękczynienie:

Ciraṃ jīvantu no ñātī,
yesaṃ hetu labhāmase;
Amhākañca katā pūjā,
dāyakā ca anipphalā.

[mówiąc]: „Oby nasi krewni długo żyli!
Ci, którym zawdzięczamy to co mamy,
my, hołd składający,
bez zasług nie pozostają dający!”

Na hi tattha kasi atthi,
gorakkhettha na vijjati;
Vaṇijjā tādisī natthi,
hiraññena kayokayaṃ;
Ito dinnena yāpenti,
petā kālaṅkatā tahiṃ.

Nie ma tam ani orania,
zagród z bydłem się tam nie widuje, 
Handlu też tam nie ma,
ani szczerym złotem kupowania i sprzedawania.
Jedynie na podarunkach mogą tam przetrwać,
zmarli, których czas przeminął.

Unname udakaṃ vuṭṭhaṃ,
yathā ninnaṃ pavattati;
Evameva ito dinnaṃ,
petānaṃ upakappati.

Niczym wody na wzgórzach spadłszy,
ku nizinom wnet spływają,
Tak też niech podarunki te,
zmarłym ulgę dają.

Yathā vārivahā pūrā,
paripūrenti sāgaraṃ;
Evameva ito dinnaṃ,
petānaṃ upakappati.

Niczym rzeki wody niosące,
ocean cały napełniają,
Tak też niech podarunki te, 
zmarłym ulgę dają.

Adāsi me akāsi me,
ñātimittā sakhā ca me;
Petānaṃ dakkhiṇaṃ dajjā,
pubbe katamanussaraṃ.

„Dawał mi, czynił dla mnie,
był mi krewnym, przyjacielem, towarzyszem.”
Dane jest poprawnie zmarłym,
pamiętając o ich przeszłych uczynkach.

Na hi ruṇṇaṃ vā soko vā,
yā caññā paridevanā;
Na taṃ petānamatthāya,
evaṃ tiṭṭhanti ñātayo.

Gdyż ani płacz, ani żal,
ani też inne zawodzenie,
dla zmarłych nie są żadnym pocieszeniem,
póki pozostają tak ich krewni.

Ayañca kho dakkhiṇā dinnā,
saṅghamhi suppatiṭṭhitā;
Dīgharattaṃ hitāyassa,
ṭhānaso upakappati.

Lecz kto poprawnie daje,
Saṅdze dobrze o sobie świadczącej,
przychylność na długi czas,
jak i korzyść swą ustanawia.

So ñātidhammo ca ayaṃ nidassito,
petāna pūjā ca katā uḷārā;
Balañca bhikkhūnamanuppadinnaṃ,
tumhehi puññaṃ pasutaṃ anappakanti.

Tak zatem pokazane są krewnych powinności:
zmarłym należny hołd wdzięczności,
mnichom siły dodając,
niemałą zasługę na siebie ściągając!


Powrót do Tipiṭaki

gnu.svg.png

Chcąc wykorzystać część lub całość tego dzieła, należy używać licencji GFDL:

Udziela się zgody na kopiowanie, dystrybucję lub/i modyfikację tego tekstu na warunkach licencji GNU Free Documentation License w wersji 1.3 lub nowszej, opublikowanej przez Free Software Foundation.


cc.png

Można także użyć następującej licencji Creative Commons:
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0


sasana_banerros.jpg

POMÓŻ FUNDACJI "THERAVADA"
(KRS: 0000464215, NIP: 5223006901, Regon: 146715622)

KONTO BANKOWE: 89 2030 0045 1110 0000 0270 1020


Oryginał można znaleźć na tej stronie: http://tipitaka.org/romn/cscd/s0501m.mul6.xml

Źródło: http://www.tipitaka.org/

Tłumaczenie: Piotr Jagodziński