POWRÓT DO SŁOWNIKA
Jedna z piętnastu ksiąg Khuddaka Nikāyi, zwyczajowo wymieniana jako pierwsza na liście (np. DA.i.17).
Jej zasadność do bycia częścią Tipitaki rozważali zarówno Dīghābhānaka jak i Majjhimabhānaka (DA.i.15). Generalnie przyjmuje się, że księga powstała w późniejszym okresie (szczegółową dyskusję na ten temat znaleźć można w Law, Pāli Lit., i.7f; 34f) i zawiera urywki wcześniejszych kompozycji. Powstała prawdopodobnie na Cejlonie; istotny wydaje się fakt, że jest wymieniana jako części Kanonu dopiero w literaturze postkanonicznej, nie ma o niej wzmianki nawet w Milindapañha.
Księga składa się z dziewięciu części: [4 pāṭha + 5 sutta]
- Saraṇattaya
- Dasasikkhā-pada
- Dvattiṃsākāra
- Kumārapañhā
w tym pięciu sutt:
Wszystkie one pojawiają się także w innych częściach Kanonu.
Zgodnie z tym co jest napisane w Komentarzu, księga zawdzięcza swoją nazwę czterem piewszym tekstom, które są krótsze od pozostałych pięciu. KhpA.13.
Komentarz doń został napisany przez Buddaghosę. Zobacz także Gv.59, 68.
POWRÓT DO SŁOWNIKA
Chcąc wykorzystać część lub całość tego dzieła, należy używać licencji GFDL:
Udziela się zgody na kopiowanie, dystrybucję lub/i modyfikację tego tekstu na warunkach licencji GNU Free Documentation License w wersji 1.2 lub nowszej, opublikowanej przez Free Software Foundation.
Można także użyć następującej licencji Creative Commons:
Uznaniem autorstwa może być przypis wskazujący na adres strony internetowej odwołujący się do tego dzieła.