Sāvatthinidānaṃ. Atha kho aññatarā devatā abhikkantāya rattiyā abhikkantavaṇṇā kevalakappaṃ jetavanaṃ obhāsetvā yena bhagavā tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ aṭṭhāsi. Ekamantaṃ ṭhitā kho sā devatā bhagavantaṃ etadavoca –
"Jānāsi no tvaṃ, mārisa, sattānaṃ nimokkhaṃ pamokkhaṃ viveka"nti?
"Jānāmi khvāhaṃ, āvuso, sattānaṃ nimokkhaṃ pamokkhaṃ viveka"nti.
"Yathā kathaṃ pana tvaṃ, mārisa, jānāsi sattānaṃ nimokkhaṃ pamokkhaṃ viveka"nti?
"Nandībhavaparikkhayā, saññāviññāṇasaṅkhayā, vedanānaṃ nirodhā upasamā – evaṃ khvāhaṃ, āvuso, jānāmi sattānaṃ nimokkhaṃ pamokkhaṃ viveka'nti.

W Savatthi. Wtedy pewne bóstwo z nadejściem nocy wspaniałym pięknem prawie cały gaj Jety oświetliwszy, do Błogosławionego zbliżyło się, zbliżywszy się, Błogosławionemu pokłoniwszy się, z boku stanęło. Tamto bóstwo, które z boku stanęło, do Błogosławionego powiedziało to:
"Czy znasz ty, Panie, wyzwolenie, uwolnienie, odosobnienie istot?"
"Znam ja, przyjacielu, wyzwolenie, uwolnienie, odosobnienie istot."
"Ale w jaki sposób ty, Panie, poznałeś wyzwolenie, uwolnienie, odosobnienie istot?"
"Przez wyczerpanie radości istnienia, przez wygaśnięcie postrzegania i świadomości, przez zniszczenie uczuć i uspokojenie - tak ja, przyjacielu, poznałem wyzwolenie, uwolnienie, odosobnienie istot."