Sāvatthinidānaṃ. Ekamantaṃ ṭhitā kho sā devatā bhagavantaṃ gāthāya ajjhabhāsi –

"Araññe viharantānaṃ,
Santānaṃ brahmacārinaṃ,
Ekabhattaṃ bhuñjamānānaṃ,
Kena vaṇṇo pasīdatī"ti?

W Savatthi. Tamto bóstwo, które z boku stało, w obecności Błogosławionego ten wiersz powiedziało:

"W lesie mieszkających,
Spokojnych, prowadzących szlachetne życie,
Jeden posiłek jedzących,
Dzięki czemu ich cera staje się jasna?"

"Atītaṃ nānusocanti,
Nappajappanti nāgataṃ,
Paccuppannena yāpenti,
Tena vaṇṇo pasīdati".

"Anāgatappajappāya,
Atītassānusocanā,
Etena bālā sussanti,
Naḷova harito luto"ti.

(Błogosławiony odpowiedział:)

"Przeszłości nie opłakują,
Nie tęsknią za przyszłością,
W teraźniejszości trzymają się życia,
Dzięki temu ich cera staje się jasna."

"Przez tęsknotę za przyszłością,
Przez opłakiwanie przeszłości,
Przez to głupcy usychają,
Jak skoszona zielona trzcina."