Tytuł: Mowa o siedmiu ascetach o zmierzwionych włosach

O autorze: Mieczysław Gabryszewski

Wersja pdf: pdf2.jpg

view source

print

Wersja epub: epub2.jpg

SN.03.11

Sattajaṭila Sutta

Mowa o siedmiu ascetach o zmierzwionych włosach

Tłumaczenie na podstawie oryginalnego tekstu w Pāḷi - Mieczysław Gabryszewski

alternatywne tłumaczenie:

Ekaṃ samayaṃ bhagavā sāvatthiyaṃ viharati pubbārāme migāramātupāsāde. Tena kho pana samayena bhagavā sāyanhasamayaṃ paṭisallānā vuṭṭhito bahidvārakoṭṭhake nisinno hoti. Atha kho rājā pasenadi kosalo yena bhagavā tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi.

Pewnego razu Błogosławiony w Savatthi przebywał, we Wschodnim Parku, w Pałacu Migaramaty. W tym czasie Błogosławiony wieczorną porą z odosobnienia wyszedł, przy zewnętrznych wrotach usiadł. Wtedy Pasenadi, król Kosali, do Błogosławionego zbliżył się, zbliżywszy się, Błogosławionego pozdrowiwszy, z boku usiadł.

Tena kho pana samayena satta ca jaṭilā satta ca nigaṇṭhā satta ca acelakā satta ca ekasāṭakā satta ca paribbājakā parūḷhakacchanakhalomā khārivividhamādāya bhagavato avidūre atikkamanti. Atha kho rājā pasenadi kosalo uṭṭhāyāsanā ekaṃsaṃ uttarāsaṅgaṃ karitvā dakkhiṇajāṇumaṇḍalaṃ pathaviyaṃ nihantvā yena te satta ca jaṭilā satta ca nigaṇṭhā satta ca acelakā satta ca ekasāṭakā satta ca paribbājakā tenañjaliṃ paṇāmetvā tikkhattuṃ nāmaṃ sāvesi – "rājāhaṃ, bhante, pasenadi kosalo…pe… rājāhaṃ, bhante, pasenadi kosalo"ti.

W tym czasie siedmiu ascetów o zmierzwionych włosach, siedmiu dżinijskich ascetów, siedmiu nagich ascetów, siedmiu ascetów noszących jedno ubranie oraz siedmiu wędrownych ascetów o długich włosach pod pachami, długich paznokciach i długich włosach na ciele, kosz pełny (dobytku) niosąc, przeszło blisko obok Błogosławionego. Wtedy Pasenadi, król Kosali, podniósłszy się z siedzenia, na ramię górną część szaty zarzuciwszy, prawym kolanem na ziemi uklęknąwszy, złożone ręce podniósłszy, tym siedmiu ascetom o zmierzwionych włosach, siedmiu dżinijskim ascetom, siedmiu nagim ascetom, siedmiu ascetom noszącym jedno ubranie oraz siedmiu wędrownym ascetom, trzy razy (swoje) imię przedstawił: "Pasenadi jestem, Panie, król Kosali …etc… Pasenadi jestem, Panie, król Kosali."

Atha kho rājā pasenadi kosalo acirapakkantesu tesu sattasu ca jaṭilesu sattasu ca nigaṇṭhesu sattasu ca acelakesu sattasu ca ekasāṭakesu sattasu ca paribbājakesu yena bhagavā tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinno kho rājā pasenadi kosalo bhagavantaṃ etadavoca – "ye te, bhante, loke arahanto vā arahattamaggaṃ vā samāpannā ete tesaṃ aññatarā"ti.

Wtedy Pasenadi, król Kosali, kiedy odeszło tych siedmiu ascetów o zmierzwionych włosach, siedmiu dżinijskich ascetów, siedmiu nagich ascetów, siedmiu ascetów noszących jedno ubranie oraz siedmiu wędrownych ascetów, do Błogosławionego zbliżył się, zbliżywszy się, Błogosławionego pozdrowiwszy, z boku usiadł. Pasenadi, król Kosali, który z boku usiadł, do Błogosławionego powiedział to: "Ci, Panie, którzy na świecie są arhatami albo na ścieżkę do stanu arhata weszli - oni są jednymi z nich."

"Dujjānaṃ kho etaṃ, mahārāja, tayā gihinā kāmabhoginā puttasambādhasayanaṃ ajjhāvasantena kāsikacandanaṃ paccanubhontena mālāgandhavilepanaṃ dhārayantena jātarūparajataṃ sādiyantena – 'ime vā arahanto, ime vā arahattamaggaṃ samāpannā'"ti.

"Trudne do zrozumienia jest to, wielki królu, przez ciebie, prowadzącego życie rodzinne, przyjemnościami zmysłowymi cieszącego się, z licznymi synami w domu mieszkającego, sandałowym drzewem z Kasi cieszącego się, girland kwiatów i pachnideł używającego, złoto i srebro przyjmującego - 'oni są albo arhatami, albo tymi, którzy na ścieżkę do stanu arhata weszli'".

"Saṃvāsena kho, mahārāja, sīlaṃ veditabbaṃ. Tañca kho dīghena addhunā, na ittaraṃ, manasikarotā, no amanasikarotā, paññavatā, no duppaññena. Saṃvohārena kho, mahārāja, soceyyaṃ veditabbaṃ. Tañca kho dīghena addhunā, na ittaraṃ, manasikarotā, no amanasikarotā, paññavatā, no duppaññena. Āpadāsu kho, mahārāja, thāmo veditabbo. So ca kho dīghena addhunā, na ittaraṃ, manasikarotā, no amanasikarotā, paññavatā, no duppaññena. Sākacchāya, kho, mahārāja, paññā veditabbā. Sā ca kho dīghena addhunā, na ittaraṃ, manasikarotā, no amanasikarotā, paññavatā, no duppaññenā"ti.

"Ze względu na współistnienie, wielki królu, moralność powinna być poznana. To zaś (może być zrobione) w długim czasie, nie w krótkim, przez myślących, nie przez niemyślących, przez mądrych, nie przez głupich. Ze względu na wspólne interesy, wielki królu, uczciwość powinna być poznana. To zaś (może być zrobione) w długim czasie, nie w krótkim, przez myślących, nie przez niemyślących, przez mądrych, nie przez głupich. W nieszczęściach, wielki królu, siła powinna być poznana. To zaś (może być zrobione) w długim czasie, nie w krótkim, przez myślących, nie przez niemyślących, przez mądrych, nie przez głupich. Ze względu na rozmowy, wielki królu, mądrość powinna być poznana. To zaś (może być zrobione) w długim czasie, nie w krótkim, przez myślących, nie przez niemyślących, przez mądrych, nie przez głupich."

"Acchariyaṃ, bhante, abbhutaṃ bhante! Yāva subhāsitamidaṃ, bhante, bhagavatā – 'dujjānaṃ kho etaṃ, mahārāja, tayā gihinā kāmabhoginā puttasambādhasayanaṃ ajjhāvasantena kāsikacandanaṃ paccanubhontena mālāgandhavilepanaṃ dhārayantena jātarūparajataṃ sādiyantena – ime vā arahanto, ime vā arahattamaggaṃ samāpannā'ti. Saṃvāsena kho, mahārāja, sīlaṃ veditabbaṃ. Tañca kho dīghena addhunā, na ittaraṃ, manasikarotā, no amanasikarotā, paññavatā, no duppaññena. Saṃvohārena kho mahārāja, soceyyaṃ veditabbaṃ. Tañca kho dīghena addhunā, na ittaraṃ, manasikarotā, no amanasikarotā, paññavatā, no duppaññena. Āpadāsu kho, mahārāja, thāmo veditabbo. So ca kho dīghena addhunā, na ittaraṃ, manasikarotā, no amanasikarotā, paññavatā, no duppaññena. Sākacchāya kho, mahārāja, paññā veditabbā. Sā ca kho dīghena addhunā, na ittaraṃ, manasikarotā, no amanasikarotā, paññavatā, no duppaññenā"ti.

"Wspaniale, Panie, cudownie, Panie! Jakże dobrze jest powiedziane, Panie, przez Błogosławionego - 'Trudne do zrozumienia jest to, wielki królu, przez ciebie, prowadzącego życie rodzinne, przyjemnościami zmysłowymi cieszącego się, z licznymi synami w domu mieszkającego, sandałowym drzewem z Kasi cieszącego się, girland kwiatów i pachnideł używającego, złoto i srebro przyjmującego - oni są albo arhatami, albo tymi, którzy na ścieżkę do stanu arhata weszli.' Ze względu na współistnienie, wielki królu, moralność powinna być poznana. To zaś (może być zrobione) w długim czasie, nie w krótkim, przez myślących, nie przez niemyślących, przez mądrych, nie przez głupich. Ze względu na wspólne interesy, wielki królu, uczciwość powinna być poznana. To zaś (może być zrobione) w długim czasie, nie w krótkim, przez myślących, nie przez niemyślących, przez mądrych, nie przez głupich. W nieszczęściach, wielki królu, siła powinna być poznana. To zaś (może być zrobione) w długim czasie, nie w krótkim, przez myślących, nie przez niemyślących, przez mądrych, nie przez głupich. Ze względu na rozmowy, wielki królu, mądrość powinna być poznana. To zaś (może być zrobione) w długim czasie, nie w krótkim, przez myślących, nie przez niemyślących, przez mądrych, nie przez głupich."

"Ete, bhante, mama purisā carā ocarakā janapadaṃ ocaritvā āgacchanti. Tehi paṭhamaṃ ociṇṇaṃ ahaṃ pacchā osāpayissāmi. Idāni te, bhante, taṃ rajojallaṃ pavāhetvā sunhātā suvilittā kappitakesamassū odātavatthā, pañcahi kāmaguṇehi samappitā samaṅgībhūtā paricāressantī"ti.

"To są, Panie, moi ludzie, tajni emisariusze, szpiedzy, którzy kraj zbadawszy przychodzą. To, co przez nich najpierw było zebrane, ja następnie wykorzystam. Teraz oni, Panie, ten brud zmywszy, dobrze wykąpani, dobrze uperfumowani, z doprowadzonymi do porządku włosami i brodami, w białych ubraniach, pięcioma przyjemnościami zmysłowymi obdarzeni, będą zażywać odpoczynku."

Atha kho bhagavā etamatthaṃ viditvā tāyaṃ velāyaṃ imā gāthāyo abhāsi –

"Na vaṇṇarūpena naro sujāno,
Na vissase ittaradassanena,
Susaññatānañhi viyañjanena,
Asaññatā lokamimaṃ caranti.

Patirūpako mattikākuṇḍalova,
Lohaḍḍhamāsova suvaṇṇachanno,
Caranti loke parivārachannā,
Anto asuddhā bahi sobhamānā"ti.

Wtedy Błogosławiony znaczenie tego zrozumiawszy, w tym czasie te wiersze powiedział:

"Przez karnację i ciało człowiek nie jest dobrze poznany,
Nie powinien budzić zaufania przemijającym wyglądem.
Jakby naprawdę przez ludzi byli dobrze kontrolowani,
Pozbawieni kontroli po świecie wędrują.

Fałszywy jest jak kolczyk z gliny,
Jak grudka miedzi złotem pokryta.
Wędrują po świecie otoczeni orszakiem,
Wewnątrz nieczyści, na zewnątrz wyglądający pięknie."


Powrót do Tipiṭaki


Poleć nas i podziel się tym artykułem z innymi: BlinkListblogmarksdel.icio.usdiggFarkfeedmelinksFurlLinkaGoGoNewsVineNetvouzRedditYahooMyWebFacebook

gnu.svg.png

Chcąc wykorzystać część lub całość tego dzieła, należy używać licencji GFDL:

Udziela się zgody na kopiowanie, dystrybucję lub/i modyfikację tego tekstu na warunkach licencji GNU Free Documentation License w wersji 1.3 lub nowszej, opublikowanej przez Free Software Foundation.


cc.png

Można także użyć następującej licencji Creative Commons:
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0


sasana_banerros.jpg

POMÓŻ FUNDACJI "THERAVADA"
(KRS: 0000464215, NIP: 5223006901, Regon: 146715622)

KONTO BANKOWE: 89 2030 0045 1110 0000 0270 1020


Tłumaczenie: Mieczysław Gabryszewski