Sāvatthinidānaṃ. Ekamantaṃ nisinno kho rājā pasenadi kosalo bhagavantaṃ etadavoca – "idha mayhaṃ, bhante, rahogatassa paṭisallīnassa evaṃ cetaso parivitakko udapādi – 'svākkhāto bhagavatā dhammo, so ca kho kalyāṇamittassa kalyāṇasahāyassa kalyāṇasampavaṅkassa, no pāpamittassa no pāpasahāyassa no pāpasampavaṅkassā'"ti.
"Evametaṃ, mahārāja, evametaṃ, mahārāja! Svākkhāto, mahārāja, mayā dhammo. So ca kho kalyāṇamittassa kalyāṇasahāyassa kalyāṇasampavaṅkassa, no pāpamittassa no pāpasahāyassa no pāpasampavaṅkassāti."

W Savatthi. Król Kosali, Pasenadi, który z boku usiadł, do Błogosławionego powiedział to: "Tutaj u mnie, Panie, u tego, który poszedł na pustkowie, u tego, który był w odosobnieniu, taka w umyśle refleksja pojawiła się: 'Dobrze wygłoszona była Dhamma przez Błogosławionego, ale tylko dla tego szczerego przyjaciela, szczerego towarzysza, szczerze przyjaźnie nastawionego, nie dla złego przyjaciela, nie dla złego towarzysza, nie dla źle nastawionego."
"Tak to jest, wielki królu, tak to jest, wielki królu! Dobrze wygłoszona była Dhamma przeze mnie, ale tylko dla tego szczerego przyjaciela, szczerego towarzysza, szczerze przyjaźnie nastawionego, nie dla złego przyjaciela, nie dla złego towarzysza, nie dla źle nastawionego."

"Ekamidāhaṃ, mahārāja, samayaṃ sakkesu viharāmi nagarakaṃ nāma sakyānaṃ nigamo. Atha kho, mahārāja, ānando bhikkhu yenāhaṃ tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā maṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinno kho, mahārāja, ānando bhikkhu maṃ etadavoca – 'upaḍḍhamidaṃ, bhante, brahmacariyassa – yadidaṃ kalyāṇamittatā kalyāṇasahāyatā kalyāṇasampavaṅkatā'"ti.

"Pewnego dnia, mnisi, wśród Sakjów przebywałem, w małym mieście Nagaraka, należącym do Sakjów. Wtedy, wielki królu, mnich Ananda do mnie zbliżył się, zbliżywszy się, pozdrowiwszy mnie, z boku usiadł. Mnich Ananda, wielki królu, który z boku usiadł, do mnie powiedział to: 'Połowa to jest, Panie, szlachetnego życia, a mianowicie - szczera przyjaźń, szczere towarzystwo, szczere przyjazne nastawienie.'"

"Evaṃ vuttāhaṃ, mahārāja, ānandaṃ bhikkhuṃ etadavocaṃ – 'mā hevaṃ, ānanda, mā hevaṃ, ānanda! Sakalameva hidaṃ, ānanda, brahmacariyaṃ – yadidaṃ kalyāṇamittatā kalyāṇasahāyatā kalyāṇasampavaṅkatā. Kalyāṇamittassetaṃ, ānanda, bhikkhuno pāṭikaṅkhaṃ kalyāṇasahāyassa kalyāṇasampavaṅkassa ariyaṃ aṭṭhaṅgikaṃ maggaṃ bhāvessati ariyaṃ aṭṭhaṅgikaṃ maggaṃ bahulīkarissati'".

"Kiedy tak było powiedziane, wielki królu, wtedy ja do mnicha Anandy powiedziałem to: 'Na pewno nie tak, Anando, na pewno nie tak, Anando! Całe właśnie to jest, Anando, szlachetne życie, a mianowicie - szczera przyjaźń, szczere towarzystwo, szczere przyjazne nastawienie. Przez szczerego przyjaciela, Anando, mnicha jest to oczekiwane, szczerego towarzysza, szczerze przyjaźnie nastawionego, że szlachetną ośmioczęściową ścieżkę rozwinie, że szlachetną ośmioczęściową ścieżkę umocni.'"

"Kathañca, ānanda, bhikkhu kalyāṇamitto kalyāṇasahāyo kalyāṇasampavaṅko ariyaṃ aṭṭhaṅgikaṃ maggaṃ bhāveti, ariyaṃ aṭṭhaṅgikaṃ maggaṃ bahulīkaroti? Idhānanda, bhikkhu sammādiṭṭhiṃ bhāveti vivekanissitaṃ virāganissitaṃ nirodhanissitaṃ vossaggapariṇāmiṃ, sammāsaṅkappaṃ bhāveti …pe… sammāvācaṃ bhāveti …pe… sammākammantaṃ bhāveti …pe… sammāājīvaṃ bhāveti …pe… sammāvāyāmaṃ bhāveti …pe… sammāsatiṃ bhāveti …pe… sammāsamādhiṃ bhāveti vivekanissitaṃ virāganissitaṃ nirodhanissitaṃ vossaggapariṇāmiṃ. Evaṃ kho, ānanda, bhikkhu kalyāṇamitto kalyāṇasahāyo kalyāṇasampavaṅko ariyaṃ aṭṭhaṅgikaṃ maggaṃ bhāveti, ariyaṃ aṭṭhaṅgikaṃ maggaṃ bahulīkaroti. Tadamināpetaṃ, ānanda, pariyāyena veditabbaṃ yathā sakalamevidaṃ brahmacariyaṃ – yadidaṃ kalyāṇamittatā kalyāṇasahāyatā kalyāṇasampavaṅkatā"ti.

"Jak zatem Anando, mnich, szczery przyjaciel, szczery towarzysz, szczerze przyjaźnie nastawiony szlachetną ośmioczęściową ścieżkę rozwija, szlachetną ośmioczęściową ścieżkę umacnia? W tym świecie Anando, mnich słuszny pogląd rozwija przez odosobnienie, przez brak pragnień, przez zaprzestanie, skutkiem czego jest zaniechanie, słuszny zamiar rozwija …etc… słuszną mowę rozwija …etc… słuszne postępowanie rozwija …etc… słuszne życie rozwija …etc… słuszne dążenie rozwija …etc… słuszną uważność rozwija …etc… słuszną medytację rozwija przez odosobnienie, przez brak pragnień, przez zaprzestanie, skutkiem czego jest zaniechanie. Tak, Anando, mnich szczery przyjaciel, szczery towarzysz, szczerze przyjaźnie nastawiony szlachetną ośmioczęściową ścieżkę rozwija, szlachetną ośmioczęściową ścieżkę umacnia. Wtedy zgodnie z tym, co było wcześniej (powiedziane), Anando, pośrednio powinno być poznane, jak następuje, całe to jest szlachetne życie, a mianowicie - szczera przyjaźń, szczere towarzystwo, szczere przyjazne nastawienie."

"Mamañhi, ānanda, kalyāṇamittaṃ āgamma jātidhammā sattā jātiyā parimuccanti, jarādhammā sattā jarāya parimuccanti, byādhidhammā sattā byādhito parimuccanti, maraṇadhammā sattā maraṇena parimuccanti, sokaparidevadukkhadomanassupāyāsadhammā sattā sokaparidevadukkhadomanassupāyāsehi parimuccanti. Iminā kho etaṃ, ānanda, pariyāyena veditabbaṃ yathā sakalamevidaṃ brahmacariyaṃ – yadidaṃ kalyāṇamittatā kalyāṇasahāyatā kalyāṇasampavaṅkatā"ti.

"Ponieważ dzięki mnie, Anando, szczeremu przyjacielowi podlegające narodzinom istoty od narodzin są uwolnione, podlegające starości istoty od starości są uwolnione, podlegające chorobie istoty od choroby są uwolnione, podlegające śmierci istoty od śmierci są uwolnione, podlegające smutkowi, żalowi, cierpieniom fizycznym, niezadowoleniu, cierpieniom psychicznym istoty są uwolnione od smutku, żalu, cierpień fizycznych, niezadowolenia, cierpień psychicznych. Zgodnie z tym, Anando, pośrednio powinno być poznane, jak następuje, całe właśnie to jest szlachetne życie, a mianowicie - szczera przyjaźń, szczere towarzystwo, szczere przyjazne nastawienie."

"Tasmātiha te, mahārāja, evaṃ sikkhitabbaṃ – 'kalyāṇamitto bhavissāmi kalyāṇasahāyo kalyāṇasampavaṅko'ti. Evañhi te, mahārāja, sikkhitabbaṃ.
Kalyāṇamittassa te, mahārāja, kalyāṇasahāyassa kalyāṇasampavaṅkassa ayaṃ eko dhammo upanissāya vihātabbo – appamādo kusalesu dhammesu.
Appamattassa te, mahārāja, viharato appamādaṃ upanissāya, itthāgārassa anuyantassa evaṃ bhavissati – 'rājā kho appamatto viharati, appamādaṃ upanissāya. Handa, mayampi appamattā viharāma, appamādaṃ upanissāyā'"ti.
"Appamattassa te, mahārāja, viharato appamādaṃ upanissāya, khattiyānampi anuyantānaṃ evaṃ bhavissati – 'rājā kho appamatto viharati appamādaṃ upanissāya. Handa, mayampi appamattā viharāma, appamādaṃ upanissāyā'"ti.

"Dlatego tutaj przez ciebie, wielki królu, tak powinno być praktykowane - 'Szczerą przyjaźń będę rozwijał, szczere towarzystwo będę rozwijał, szczere przyjazne nastawienie będę rozwijał.' Tak naprawdę przez ciebie, wielki królu, powinno być praktykowane.
Dla ciebie, szczerego przyjaciela, wielki królu, szczerego towarzysza, szczerze przyjaźnie nastawionego, ta jedna dhamma powinna być podporą - gorliwość w dobrych rzeczach.
O tobie, będącym gorliwym, wielki królu, opierającym się na gorliwości, u kobiety należącej do haremu taka (myśl) pojawi się -'Król jest gorliwy, opiera się na gorliwości. No to my także bądźmy gorliwe, opierając się na gorliwości."
"O tobie, będącym gorliwym, wielki królu, opierającym się na gorliwości, także u należących do rycerzy¹ taka (myśl) pojawi się - 'Król jest gorliwy, opiera się na gorliwości. No to my także bądźmy gorliwi, opierając się na gorliwości."

"Appamattassa te, mahārāja, viharato appamādaṃ upanissāya, balakāyassapi evaṃ bhavissati – 'rājā kho appamatto viharati appamādaṃ upanissāya. Handa, mayampi appamattā viharāma, appamādaṃ upanissāyā'"ti.
"Appamattassa te, mahārāja, viharato appamādaṃ upanissāya, negamajānapadassapi evaṃ bhavissati – 'rājā kho appamatto viharati, appamādaṃ upanissāya. Handa, mayampi appamattā viharāma, appamādaṃ upanissāyā'"ti?
"Appamattassa te, mahārāja, viharato appamādaṃ upanissāya, attāpi gutto rakkhito bhavissati – itthāgārampi guttaṃ rakkhitaṃ bhavissati, kosakoṭṭhāgārampi guttaṃ rakkhitaṃ bhavissatī"ti. Idamavoca …pe…

"O tobie, będącym gorliwym, wielki królu, opierającym się na gorliwości, także u wojowników taka (myśl) pojawi się -'Król jest gorliwy, opiera się na gorliwości. No to my także bądźmy gorliwi, opierając się na gorliwości."
"O tobie, będącym gorliwym, wielki królu, opierającym się na gorliwości, także u mieszkańców miast i wsi taka (myśl) pojawi się - 'Król jest gorliwy, opiera się na gorliwości. No to my także bądźmy gorliwi, opierając się na gorliwości."
"Dla ciebie, który jesteś gorliwym, wielki królu, który opierasz się na gorliwości, który także sam chroniony, strzeżony będziesz - kobiety z haremie chronione, strzeżone będą, skarb i skarbiec chronione, strzeżone będą." Powiedział to …etc…

"Bhoge patthayamānena, uḷāre aparāpare,
Appamādaṃ pasaṃsanti, puññakiriyāsu paṇḍitā.
Appamatto ubho atthe, adhiggaṇhāti paṇḍito,
Diṭṭhe dhamme ca yo attho, yo cattho samparāyiko,
Atthābhisamayā dhīro, paṇḍitoti pavuccatī"ti.

"Z powodu tych, którzy znów i znów pragną bogactw wspaniałych,
Gorliwość chwalą w dobrych działaniach mędrcy.
Gorliwy mędrzec obie pomyślności osiąga,
W obecnym życiu pomyślność i w przyszłym życiu pomyślność,
Mądry z powodu realizacji pomyślności mędrcem więc jest nazywany."