Ekaṃ samayaṃ bhagavā rājagahe viharati isigilipasse kāḷasilāyaṃ mahatā bhikkhusaṅghena saddhiṃ pañcamattehi bhikkhusatehi sabbeheva arahantehi. Tesaṃ sudaṃ āyasmā mahāmoggallāno cetasā cittaṃ samannesati vippamuttaṃ nirupadhiṃ. Atha kho āyasmato vaṅgīsassa etadahosi – "ayaṃ kho bhagavā rājagahe viharati isigilipasse kāḷasilāyaṃ mahatā bhikkhusaṅghena saddhiṃ pañcamattehi bhikkhusatehi sabbeheva arahantehi. Tesaṃ sudaṃ āyasmā mahāmoggallāno cetasā cittaṃ samannesati vippamuttaṃ nirupadhiṃ. Yaṃnūnāhaṃ āyasmantaṃ mahāmoggallānaṃ bhagavato sammukhā sāruppāhi gāthāhi abhitthaveyya"nti?

Pewnego razu Błogosławiony w mieście Rajagaha przebywał, na zboczu góry Isigili, przy czarnej skale, z dużym zgromadzeniem mnichów, (liczącym) pięć setek mnichów, z których wszyscy byli arahatami. Czcigodny Mahamoggallana (swoim) umysłem wejrzał w ich umysły, wolne od namiętności. Wtedy u czcigodnego Vangisy taka myśl pojawiła się: "Ten Błogosławiony w mieście Rajagaha przebywa, na zboczu góry Isigili, przy czarnej skale, z dużym zgromadzeniem mnichów, (liczącym) pięć setek mnichów, z których wszyscy są arahatami. Czcigodny Mahamoggallana (swoim) umysłem wejrzał w ich umysły, wolne od namiętności. A co, jeśli ja czcigodnego Mahamoggallanę twarzą w twarz przed Błogosławionym odpowiednimi wierszami pochwaliłbym?"

Atha kho āyasmā vaṅgīso uṭṭhāyāsanā ekaṃsaṃ uttarāsaṅgaṃ karitvā yena bhagavā tenañjaliṃ paṇāmetvā bhagavantaṃ etadavoca – "paṭibhāti maṃ, bhagavā, paṭibhāti maṃ, sugatā"ti.
"Paṭibhātu taṃ, vaṅgīsā"ti bhagavā avoca. Atha kho āyasmā vaṅgīso āyasmantaṃ mahāmoggallānaṃ bhagavato sammukhā sāruppāhi gāthāhi abhitthavi –

"Nagassa passe āsīnaṃ, muniṃ dukkhassa pāraguṃ,
Sāvakā payirupāsanti, tevijjā maccuhāyino.

Te cetasā anupariyeti, moggallāno mahiddhiko,
Cittaṃ nesaṃ samannesaṃ, vippamuttaṃ nirūpadhiṃ.

Evaṃ sabbaṅgasampannaṃ, muniṃ dukkhassa pāraguṃ,
Anekākārasampannaṃ, payirupāsanti gotama"nti.

Wtedy czcigodny Vangisa podniósłszy się z siedzenia, na ramię górną część szaty zarzuciwszy, przed Błogosławionym złożone ręce podniósłszy, do Błogosławionego powiedział to: "Jest to jasne dla mnie, Błogosławiony, jest to jasne dla mnie, Sugato."
"Wyjaśnij to Vangiso", Błogosławiony powiedział. Wtedy czcigodny Vangisa czcigodnego Mahamoggallanę twarzą w twarz przed Błogosławionym odpowiednimi wierszami pochwalił:

"Siedzący na zboczu góry mnich przekroczył cierpienie,
Uczniowie otaczają (go), mając trzy rodzaje nadludzkiej wiedzy, zwycięzcy śmierci.

(Swoim) umysłem w ich umysły, Moggallana o wielkiej magicznej mocy,
Wejrzał (i zobaczył, że wszystkie) wolne są od namiętności.

Tak posiadający wiele cech mnicha, który przekroczył cierpienie,
Różnorodnym dobrymi cechami obdarzeni otaczają Gotamę."