Ekaṃ samayaṃ āyasmā vaṅgīso sāvatthiyaṃ viharati jetavane anāthapiṇḍikassa ārāme. Tena kho pana samayena āyasmā vaṅgīso aciraarahattappatto hutvā vimuttisukhaṃ paṭisaṃvedī tāyaṃ velāyaṃ imā gāthāyo abhāsi –

"Kāveyyamattā vicarimha pubbe, gāmā gāmaṃ purā puraṃ,
Athaddasāma sambuddhaṃ, saddhā no upapajjatha.

So me dhammamadesesi, khandhāyatanadhātuyo,
Tassāhaṃ dhammaṃ sutvāna, pabbajiṃ anagāriyaṃ.

Bahunnaṃ vata atthāya, bodhiṃ ajjhagamā muni,
Bhikkhūnaṃ bhikkhunīnañca, ye niyāmagataddasā.

Svāgataṃ vata me āsi, mama buddhassa santike,
Tisso vijjā anuppattā, kataṃ buddhassa sāsanaṃ.

Pubbenivāsaṃ jānāmi, dibbacakkhuṃ visodhitaṃ,
Tevijjo iddhipattomhi, cetopariyāyakovido"ti.

Pewnego razu czcigodny Vangisa w Savatthi przebywał, w gaju Jety, w ogrodzie Anathapindiki. W tym czasie czcigodny Vangisa, który właśnie stan arahata osiągnął, szczęściem wyzwolenia ciesząc się, z tej okazji te wiersze powiedział:

"Odurzeni poezją wędrowaliśmy wcześniej ze wsi do wsi, z miasta do miasta,
Kiedy ujrzeliśmy Przebudzonego, wtedy wiara odrodziła się w nas.

On mnie Dhammy nauczył, skupiska, sfery poznania, składniki,
Jego Dhammy wysłuchawszy, stałem się bezdomnym mnichem.

W rzeczy samej dla wielu przebudzenie osiągnął mędrzec,
Dla mnichów i mniszek odkrył drogę, którą oni powinni pójść.

W rzeczy samej dobre jest dla mnie przebywanie w pobliżu mojego Buddy,
Potrójna wiedza została osiągnięta, zrealizowane zostało Buddy nauczanie.

Znam wcześniejsze egzystencje, (moje) boskie oko jest oczyszczone,
Mam trzy rodzaje nadludzkiej wiedzy, opanowaną moc psychiczną i zdolność czytania w umysłach."