"Rūpā, bhikkhave, dukkhā. Yaṃ dukkhaṃ tadanattā, yadanattā taṃ 'netaṃ mama, nesohamasmi, na meso attā'ti evametaṃ yathābhūtaṃ sammappaññāya daṭṭhabbaṃ. Saddā … gandhā … rasā … phoṭṭhabbā … dhammā dukkhā. Yaṃ dukkhaṃ tadanattā. Yadanattā taṃ 'netaṃ mama, nesohamasmi, na meso attā'ti evametaṃ yathābhūtaṃ sammappaññāya daṭṭhabbaṃ. Evaṃ passaṃ … pe … 'nāparaṃ itthattāyā'ti pajānātī"ti.

"Formy (widziane), mnisi, są cierpieniem. To, co jest cierpieniem, wtedy jest nie ja. Jeśli jest nie ja, 'to nie jest moje, to nie jestem ja, to nie jest moje ja' - tak właśnie zgodnie z prawdą, z pełną mądrością powinno być ujrzane. Dźwięki … zapachy … smaki … to, co dotykane … dhammy są cierpieniem. To, co jest cierpieniem, wtedy jest nie ja. Jeśli jest nie ja, 'to nie jest moje, to nie jestem ja, to nie jest moje ja' - tak właśnie zgodnie z prawdą, z pełną mądrością powinno być ujrzane. Tak widząc, mnisi …etc… Rozumie on - '… niczego innego nie ma więc w tym życiu'".