Oto co usłyszałem: Kiedy Błogosławiony przebywał w Gaya wraz z tysiącem mnichów, zwrócił się do nich następującymi słowami:
"Mnisi! Wszystko płonie. A co, o mnisi, płonie?
Oczy płoną, formy płoną, wzrokowa świadomość płonie, kontakt wzrokowy płonie. Cokolwiek by nie powstało z kontaktu wzrokowego, doświadczane jako przyjemne, przykre czy też ani przyjemne ani przykre - to również płonie. Czym płonie? Płonie płomieniem pragnienia, płomieniem awersji, płomieniem ułudy. Powiadam wam, płonie płomieniem rodzenia się, starzenia się i śmierci. Płonie żalem, cierpieniem i bólem. Strapieniem i rozpaczą.
Uszy płoną, dźwięki płoną…
Nos płonie, zapachy płoną…
Język płonie, smaki płoną…
Ciało płonie, dotyk płonie…
Umysł płonie, myśli płoną…

Widzący to, właściwie pouczony uczeń Szlachetnych, stopniowo pozbywa się złudzeń¹ wobec wzroku, pozbywa się złudzeń wobec tego co widzialne, pozbywa się złudzeń wobec świadomości wzrokowej, pozbywa się złudzeń wobec kontaktu wzrokowego. Cokolwiek by nie powstało na bazie kontaktu wzrokowego, doświadczane jako przyjemne, nieprzyjemne czy ani przyjemne ani nieprzyjemne, wobec tego również pozbywa się on złudzeń.
Stopniowo pozbywa się złudzeń wobec uszu…
Stopniowo pozbywa się złudzeń wobec nosa…
Stopniowo pozbywa się złudzeń wobec języka…
Stopniowo pozbywa się złudzeń wobec ciała…
Stopniowo pozbywa się złudzeń wobec umysłu…
Poprzez pozbycie się złudzeń, pozbywa się namiętności. Dzięki temu jest w pełni wyzwolony. Z pełnym wyzwoleniem przychodzi wiedza ‘Pełne wyzwolenie’. Rozumie, że ‘Nie ma więcej narodzin, święte życie zostało wypełnione, zadanie zostało wykonane. Nie ma niczego więcej do zrobienia w tym świecie.’”

To rzekł Błogosławiony. Usatysfakcjonowani, mnisi rozkoszowali się jego słowami. Kiedy wyjaśnianie miało miejsce, umysły tysiąca mnichów zostały w pełni uwolnione od skaz² poprzez brak przywiązania.