"Nibbānasappāyaṃ vo, bhikkhave, paṭipadaṃ desessāmi. Taṃ suṇātha …pe… katamā ca sā, bhikkhave, nibbānasappāyā paṭipadā? Taṃ kiṃ maññatha, bhikkhave, cakkhu niccaṃ vā aniccaṃ vā"ti?
"Aniccaṃ, bhante".

"Właściwej do nibbany was, mnisi, ścieżki będę nauczał. Słuchajcie tego …etc… Zatem jaka jest ta, mnisi, właściwa ścieżka do nibbany? Co o tym myślicie, mnisi, oko jest trwałe czy nietrwałe?"
"Nietrwałe, Panie."

"Yaṃ panāniccaṃ dukkhaṃ vā taṃ sukhaṃ vā"ti?
"Dukkhaṃ, bhante".

"A to, co jest nietrwałe, czy to jest cierpieniem czy szczęściem?"
"Cierpieniem, Panie."

"Yaṃ panāniccaṃ dukkhaṃ vipariṇāmadhammaṃ, kallaṃ nu taṃ samanupassituṃ – 'etaṃ mama, esohamasmi, eso me attā'"ti?
"No hetaṃ, bhante".

"A to, co jest nietrwałe, jest cierpieniem, jest przedmiotem zmian, czy jest właściwe (tak) to widzieć - 'to jest moje, to ja jestem, to jest moje ja?'"
"Z pewnością nie, Panie."

"Rūpā niccā vā aniccā vā"ti?
"Aniccā, bhante" …pe…

"Formy (widziane) są trwałe czy nietrwałe?"
"Nietrwałe, Panie." …etc…

"Cakkhuviññāṇaṃ … cakkhusamphasso …pe… yampidaṃ manosamphassapaccayā uppajjati vedayitaṃ sukhaṃ vā dukkhaṃ vā adukkhamasukhaṃ vā tampi niccaṃ vā aniccaṃ vā"ti?
"Aniccaṃ, bhante".

"Świadomość oka … kontakt wzrokowy …etc… także to, co za przyczyną kontaktu umysłowego rodzi się doświadczając szczęścia albo cierpienia, albo ani cierpienia i ani szczęścia, to także jest trwałe czy nietrwałe?"
"Nietrwałe, Panie."

"Yaṃ panāniccaṃ dukkhaṃ vā taṃ sukhaṃ vā"ti?
"Dukkhaṃ, bhante".

"A to, co jest nietrwałe, czy to jest cierpieniem czy szczęściem?"
"Cierpieniem, Panie."

"Yaṃ panāniccaṃ dukkhaṃ vipariṇāmadhammaṃ, kallaṃ nu taṃ samanupassituṃ – 'etaṃ mama, esohamasmi, eso me attā'"ti?
"No hetaṃ, bhante".

"A to, co jest nietrwałe, jest cierpieniem, jest przedmiotem zmian, czy jest właściwe (tak) to widzieć - 'to jest moje, to ja jestem, to jest moje ja?'"
"Z pewnością nie, Panie."

"Evaṃ passaṃ, bhikkhave, sutavā ariyasāvako cakkhusmimpi nibbindati, rūpesupi nibbindati, cakkhuviññāṇepi nibbindati, cakkhusamphassepi nibbindati …pe… yampidaṃ manosamphassapaccayā uppajjati vedayitaṃ sukhaṃ vā dukkhaṃ vā adukkhamasukhaṃ vā tasmimpi nibbindati. Nibbindaṃ virajjati, virāgā vimuccati …pe… nāparaṃ itthattāyāti pajānāti. Ayaṃ kho sā, bhikkhave, nibbānasappāyā paṭipadā"ti.

"Tak widząc, mnisi, pouczony szlachetny uczeń znużony jest wtedy okiem, znużony jest wtedy formami (widzianymi), znużony jest wtedy świadomością oka,znużony jest wtedy kontaktem wzrokowym …etc… także tym, co za przyczyną kontaktu umysłowego rodzi się doświadczając szczęścia albo cierpienia, albo ani cierpienia i ani szczęścia, tym także jest znużony. Będąc znużonym okazuje brak zainteresowania (pragnieniami), przez brak pragnień jest wyzwolony …etc… niczego innego nie ma w tym życiu. To jest ta, mnisi, właściwa ścieżka do nibbany."