Ekaṃ samayaṃ bhagavā sāvatthiyaṃ viharati jetavane anāthapiṇḍikassa ārāme. Tena kho pana samayena khemā bhikkhunī kosalesu cārikaṃ caramānā antarā ca sāvatthiṃ antarā ca sāketaṃ toraṇavatthusmiṃ vāsaṃ upagatā hoti. Atha kho rājā pasenadi kosalo sāketā sāvatthiṃ gacchanto, antarā ca sāketaṃ antarā ca sāvatthiṃ toraṇavatthusmiṃ ekarattivāsaṃ upagacchi. Atha kho rājā pasenadi kosalo aññataraṃ purisaṃ āmantesi – "ehi tvaṃ, ambho purisa, toraṇavatthusmiṃ tathārūpaṃ samaṇaṃ vā brāhmaṇaṃ vā jāna yamahaṃ ajja payirupāseyya"nti.
"Evaṃ, devā"ti kho so puriso rañño pasenadissa kosalassa paṭissutvā kevalakappaṃ toraṇavatthuṃ āhiṇḍanto nāddasa tathārūpaṃ samaṇaṃ vā brāhmaṇaṃ vā yaṃ rājā pasenadi kosalo payirupāseyya. Addasā kho so puriso khemaṃ bhikkhuniṃ toraṇavatthusmiṃ vāsaṃ upagataṃ. Disvāna yena rājā pasenadi kosalo tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā rājānaṃ pasenadiṃ kosalaṃ etadavoca – "Natthi kho, deva, toraṇavatthusmiṃ tathārūpo samaṇo vā brāhmaṇo vā yaṃ devo payirupāseyya. Atthi ca kho, deva, khemā nāma bhikkhunī, tassa bhagavato sāvikā arahato sammāsambuddhassa. Tassā kho pana ayyāya evaṃ kalyāṇo kittisaddo abbhuggato – 'paṇḍitā, viyattā medhāvinī bahussutā cittakathā kalyāṇapaṭibhānā'ti. Taṃ devo payirupāsatū"ti.

Pewnego razu Błogosławiony w Savatthi przebywał, w gaju Jety, w ogrodzie Anathapindiki. W owym czasie mniszka Khema po (królestwie) Kosala wędrując, do (wsi) Toranavatthu między (miastami) Savatthi i Saketa przyszła, żeby tam zamieszkać. Wtedy król Kosali, Pasenadi, z Sakety do Savatthi podróżując, do (wsi) Toranavatthu między (miastami) Saketa i Savatthi dotarł, żeby spędzić tam noc. Wtedy król Kosali, Pasenadi, do pewnego człowieka zwrócił się: "Przyjdź ty, drogi człowieku, takich ascetów albo braminów we (wsi) Toranavatthu znający, których ja dzisiaj mógłbym odwiedzić."
"Tak, królu", ten człowiek królowi Kosali, Pasenadi, odpowiedziawszy, po całej (wsi) Toranavatthu chodząc, nie zobaczył takich ascetów albo braminów, których król Kosali, Pasenadi, mógłby odwiedzić. Zobaczył ten człowiek mniszkę Khemę we (wsi) Toranavatthu mieszkającą. Ujrzawszy (ją), do króla Kosali, Pasenadi, zbliżył się, zbliżywszy się, do króla Kosali, Pasenadi, powiedział to: "Nie ma, królu, we (wsi) Toranavatthu takich ascetów albo braminów, których król mógłby odwiedzić. Ale jest, królu, mniszka o imieniu Khema, uczennica tego Błogosławionego, arahata, w pełni przebudzonego. Ona jako mistrz taką ma moralnie dobrą reputację - 'Mądra, wykształcona kobieta, niezwykle wykształcona, mądry mówca, cnotliwa, inteligentna.' Niech król ją odwiedzi."

Atha kho rājā pasenadi kosalo yena khemā bhikkhunī tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā khemaṃ bhikkhuniṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinno kho rājā pasenadi kosalo khemaṃ bhikkhuniṃ etadavoca – "kiṃ nu kho, ayye, hoti tathāgato paraṃ maraṇā"ti?
"Abyākataṃ kho etaṃ, mahārāja, bhagavatā – 'hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti.
"Kiṃ panayye, na hoti tathāgato paraṃ maraṇā"ti?
"Etampi kho, mahārāja, abyākataṃ bhagavatā – 'na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti.
"Kiṃ nu kho, ayye, hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā"ti?
"Abyākataṃ kho etaṃ, mahārāja, bhagavatā – 'hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti.
"Kiṃ panayye, neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā"ti?
"Etampi kho, mahārāja, abyākataṃ bhagavatā – 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti.

Wtedy król Kosali, Pasenadi, do mniszki Khemy zbliżył się, zbliżywszy się, mniszkę Khemę pozdrowiwszy, z boku usiadł. Król Kosali, Pasenadi, który z boku usiadł, do mniszki Khemy powiedział to: "Jak to jest, czcigodna, czy Tathagata po śmierci istnieje?"
"Niewyjaśnione jest to, wielki królu, przez Błogosławionego - 'Tathagata istnieje po śmierci.'"
"A zatem, czcigodna, Tathagata po śmierci nie istnieje?"
"To także, wielki królu, niewyjaśnione jest przez Błogosławionego - 'Tathagata nie istnieje po śmierci.'"
"Jak to jest, czcigodna, że Tathagata po śmierci istnieje i nie istnieje?"
"Niewyjaśnione jest to, wielki królu, przez Błogosławionego - 'Tathagata istnieje i nie istnieje po śmierci.'"
"A zatem, czcigodna, Tathagata po śmierci ani istnieje ani nie istnieje?"
"To także, wielki królu, niewyjaśnione jest przez Błogosławionego - 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci.'"

"'Kiṃ nu kho, ayye, hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti, iti puṭṭhā samānā – 'abyākataṃ kho etaṃ, mahārāja, bhagavatā – hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti vadesi. 'Kiṃ panayye, na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti iti puṭṭhā samānā – 'etampi kho, mahārāja, abyākataṃ bhagavatā – na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti vadesi. 'Kiṃ nu kho, ayye, hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti iti puṭṭhā samānā – 'abyākataṃ kho etaṃ, mahārāja, bhagavatā – hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti vadesi. 'Kiṃ panayye, neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti iti puṭṭhā samānā – 'etampi kho, mahārāja, abyākataṃ bhagavatā – neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti vadesi. Ko nu kho, ayye, hetu, ko paccayo yenetaṃ abyākataṃ bhagavatā"ti?

"'Jak to jest, czcigodna, czy Tathagata po śmierci istnieje?', tak zapytana tak samo odpowiadasz - 'Niewyjaśnione jest to, wielki królu, przez Błogosławionego - Tathagata istnieje po śmierci.' 'A zatem czcigodna, Tathagata po śmierci nie istnieje?', tak zapytana tak samo odpowiadasz - 'To także, wielki królu, niewyjaśnione jest przez Błogosławionego - Tathagata nie istnieje po śmierci. 'Jak to jest, czcigodna, że Tathagata po śmierci istnieje i nie istnieje?', tak zapytana tak samo odpowiadasz - 'Niewyjaśnione jest to, wielki królu, przez Błogosławionego - Tathagata istnieje i nie istnieje po śmierci.' 'A zatem Tathagata po śmierci ani istnieje ani nie istnieje?', tak zapytana tak samo odpowiadasz - 'To także, wielki królu, niewyjaśnione jest przez Błogosławionego - Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci.' Z jakiego powodu, czcigodna, z jakiej przyczyny jest to niewyjaśnione przez Błogosławionego?"

"Tena hi, mahārāja, taññevettha paṭipucchissāmi. Yathā te khameyya tathā naṃ byākareyyāsi. Taṃ kiṃ maññasi, mahārāja, atthi te koci gaṇako vā muddiko vā saṅkhāyako vā yo pahoti gaṅgāya vālukaṃ gaṇetuṃ – ettakā vālukā iti vā, ettakāni vālukasatāni iti vā, ettakāni vālukasahassāni iti vā, ettakāni vālukasatasahassāni iti vā"ti?
"No hetaṃ, ayye".
"Atthi pana te koci gaṇako vā muddiko vā saṅkhāyako vā yo pahoti mahāsamudde udakaṃ gaṇetuṃ – ettakāni udakāḷhakāni iti vā, ettakāni udakāḷhakasatāni iti vā, ettakāni udakāḷhakasahassāni iti vā, ettakāni udakāḷhakasatasahassāni iti vā"ti?
"No hetaṃ, ayye".
"Taṃ kissa hetu"?
"Mahāyye, samuddo gambhīro appameyyo duppariyogāho"ti.

"W związku z tym, wielki królu, co do tego właśnie teraz będę zadawała pytania. Jak uważasz za stosowne, tak na nie odpowiadaj. Co o tym myślisz, wielki królu, czy jest jakiś twój matematyk, księgowy albo rachmistrz, który jest w stanie policzyć ziarnka piasku w Gangesie - tak więc jest tak wiele ziarenek piasku, albo, tak więc jest tak wiele setek ziarenek piasku, albo, tak więc jest tak wiele tysięcy ziarenek piasku, albo, tak więc jest tak wiele setek tysięcy ziarenek piasku?"
"Z pewnością nie, czcigodna."
"A czy jest jakiś twój matematyk, księgowy albo rachmistrz, który jest w stanie policzyć wodę w oceanie - tak więc jest tak wiele miar wody, albo, tak więc jest tak wiele setek miar wody, albo, tak więc jest tak wiele tysięcy miar wody, albo, tak więc jest tak wiele setek tysięcy miar wody?"
"Z pewnością nie, czcigodna."
"Z jakiej przyczyny?"
"Wielki, czcigodna, ocean jest głęboki, niezmierzony, trudny do zgłębienia."

"Evameva kho, mahārāja, yena rūpe tathāgataṃ paññāpayamāno paññāpeyya taṃ rūpaṃ tathāgatassa pahīnaṃ ucchinnamūlaṃ tālāvatthukataṃ anabhāvaṅkataṃ āyatiṃ anuppādadhammaṃ. Rūpasaṅkhāyavimutto kho, mahārāja, tathāgato gambhīro appameyyo duppariyogāho – seyyathāpi mahāsamuddo. 'Hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti.

"Właśnie tak, wielki królu, ta forma, za pomocą której (ktoś) rozpoznając Tathagatę, mógłby (go) rozpoznać, ta forma przez Tathagatę jest porzucona, pozbawiona korzeni, wypleniona, jej stawanie się zupełnie ustało, jest niepowstającą dhammą w przyszłości. Uwolnienie od rozróżniania form, wielki królu, Tathagaty jest głębokie, niezmierzone, trudne do zgłębienia - podobnie jak wielki ocean. 'Tathagata po śmierci istnieje', tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci nie istnieje', także tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci istnieje i nie istnieje', także tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci ani istnieje ani nie istnieje', także tak nie uważa się.

Yāya vedanāya tathāgataṃ paññāpayamāno paññāpeyya, sā vedanā tathāgatassa pahīnā ucchinnamūlā tālāvatthukatā anabhāvaṅkatā āyatiṃ anuppādadhammā. Vedanāsaṅkhāyavimutto, mahārāja, tathāgato gambhīro appameyyo duppariyogāho – seyyathāpi mahāsamuddo. 'Hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti.

To uczucie, za pomocą którego (ktoś) rozpoznając Tathagatę, mógłby (go) rozpoznać, to uczucie przez Tathagatę jest porzucone, pozbawione korzeni, wyplenione, jego stawanie się zupełnie ustało, jest niepowstającą dhammą w przyszłości. Uwolnienie od rozróżniania uczuć, wielki królu, Tathagaty jest głębokie, niezmierzone, trudne do zgłębienia - podobnie jak wielki ocean. 'Tathagata po śmierci istnieje', tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci nie istnieje', także tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci istnieje i nie istnieje', także tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci ani istnieje ani nie istnieje', także tak nie uważa się.

Yāya saññā tathāgataṃ …pe… yehi saṅkhārehi tathāgataṃ paññāpayamāno paññāpeyya, te saṅkhārā tathāgatassa pahīnā ucchinnamūlā tālāvatthukatā anabhāvaṅkatā āyatiṃ anuppādadhammā. Saṅkhārasaṅkhāyavimutto kho, mahārāja, tathāgato gambhīro appameyyo duppariyogāho – seyyathāpi mahāsamuddo. 'Hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti.

To postrzeżenie, za pomocą którego (ktoś) Tathagatę …etc… te formacje kammiczne przez Tathagatę są porzucone, pozbawione korzeni, wyplenione, ich stawanie się zupełnie ustało, są niepowstającymi dhammami w przyszłości. Uwolnienie od rozróżniania kammicznych formacji, wielki królu, Tathagaty jest głębokie, niezmierzone, trudne do zgłębienia - podobnie jak wielki ocean. 'Tathagata po śmierci istnieje', tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci nie istnieje', także tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci istnieje i nie istnieje', także tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci ani istnieje ani nie istnieje', także tak nie uważa się.

Yena viññāṇe tathāgataṃ paññāpayamāno paññāpeyya taṃ viññāṇaṃ tathāgatassa pahīnaṃ ucchinnamūlaṃ tālāvatthukataṃ anabhāvaṅkataṃ āyatiṃ anuppādadhammaṃ. Viññāṇasaṅkhāyavimutto kho, mahārāja, tathāgato gambhīro appameyyo duppariyogāho – seyyathāpi mahāsamuddo. 'Hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upetī"ti.
Atha kho rājā pasenadi kosalo khemāya bhikkhuniyā bhāsitaṃ abhinanditvā anumoditvā uṭṭhāyāsanā khemaṃ bhikkhuniṃ abhivādetvā padakkhiṇaṃ katvā pakkāmi.

Ta świadomość, za pomocą której (ktoś) rozpoznając Tathagatę, mógłby (go) rozpoznać, ta świadomość przez Tathagatę jest porzucona, pozbawiona korzeni, wypleniona, jej stawanie się zupełnie ustało, jest niepowstającą dhammą w przyszłości. Uwolnienie od rozróżniania świadomości, wielki królu, Tathagaty jest głębokie, niezmierzone, trudne do zgłębienia - podobnie jak wielki ocean. 'Tathagata po śmierci istnieje', tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci nie istnieje', także tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci istnieje i nie istnieje', także tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci ani istnieje ani nie istnieje', także tak nie uważa się."
Wtedy król Kosali, Pasenadi, mową mniszki Khemy ucieszywszy się, zrozumiawszy (ją), podniósłszy się z siedzenia, przed mniszką Khema pokłoniwszy się, zwróciwszy się (do niej) z szacunkiem prawą stroną, oddalił się.

Atha kho rājā pasenadi kosalo aparena samayena yena bhagavā tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinno kho rājā pasenadi kosalo bhagavantaṃ etadavoca – "kiṃ nu kho, bhante, hoti tathāgato paraṃ maraṇā"ti?
"Abyākataṃ kho etaṃ, mahārāja, mayā – 'hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti.
"Kiṃ pana, bhante, na hoti tathāgato paraṃ maraṇā"ti?
"Etampi kho, mahārāja, abyākataṃ mayā – 'na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti.
"Kiṃ nu kho, bhante, hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā"ti?
"Abyākataṃ kho etaṃ, mahārāja, mayā – 'hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti.
"Kiṃ pana, bhante, neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā"ti?
"Etampi kho, mahārāja, abyākataṃ mayā – 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti.
"Kiṃ nu kho, bhante, hoti tathāgato paraṃ maraṇā"ti iti puṭṭho samāno – 'abyākataṃ kho etaṃ, mahārāja, mayā – hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti vadesi …pe… "'Kiṃ pana, bhante, neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti iti puṭṭho samāno – "'etampi kho, mahārāja, abyākataṃ mayā – neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti vadesi. Ko nu kho, bhante, hetu, ko paccayo, yenetaṃ abyākataṃ bhagavatā"ti?

Wtedy król Kosali, Pasenadi, w innym czasie do Błogosławionego zbliżył się, zbliżywszy się, Błogosławionego pozdrowiwszy, z boku usiadł. Król Kosali, Pasenadi, który z boku usiadł, do Błogosławionego powiedział to: "Jak to jest, Panie, czy Tathagata po śmierci istnieje?"
"Niewyjaśnione jest to, wielki królu, przeze mnie - 'Tathagata istnieje po śmierci.'"
"A zatem, Panie, Tathagata po śmierci nie istnieje?"
"Także to, wielki królu, niewyjaśnione jest przeze mnie - 'Tathagata nie istnieje po śmierci.'"
"Jak to jest, Panie, że Tathagata po śmierci istnieje i nie istnieje?"
"Niewyjaśnione jest to, wielki królu, przeze mnie - 'Tathagata istnieje i nie istnieje po śmierci.'"
"A zatem, Panie, Tathagata po śmierci ani istnieje ani nie istnieje?"
"To także, wielki królu, niewyjaśnione jest przeze mnie - 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci.'"
"'Jak to jest, Panie, czy Tathagata po śmierci istnieje?', tak zapytany tak samo odpowiadasz - 'Niewyjaśnione jest to, wielki królu, przeze mnie - Tathagata istnieje po śmierci.' …etc… "'A zatem, Panie, Tathagata po śmierci ani istnieje ani nie istnieje?', tak zapytany tak samo odpowiadasz - 'To także, wielki królu, niewyjaśnione jest przeze mnie - Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci.' Z jakiego powodu, Panie, z jakiej przyczyny jest to niewyjaśnione przez Błogosławionego?"

"Tena hi, mahārāja, taññevettha paṭipucchissāmi. Yathā te khameyya tathā naṃ byākareyyāsi. Taṃ kiṃ maññasi, mahārāja, atthi te koci gaṇako vā muddiko vā saṅkhāyako vā yo pahoti gaṅgāya vālukaṃ gaṇetuṃ – ettakā vālukā iti vā …pe… ettakāni vālukasatasahassāni iti vā"ti?
"No hetaṃ, bhante".
"Atthi pana te koci gaṇako vā muddiko vā saṅkhāyako vā yo pahoti mahāsamudde udakaṃ gaṇetuṃ – ettakāni udakāḷhakāni iti vā …pe… ettakāni udakāḷhakasatasahassāni iti vā'ti?
"No hetaṃ, bhante". ‘‘
"Taṃ kissa hetu"?
"Mahā, bhante, samuddo gambhīro appameyyo duppariyogāho."

"W związku z tym, wielki królu, co do tego właśnie teraz będę zadawał pytania. Jak uważasz za stosowne, tak na nie odpowiadaj. Co o tym myślisz, wielki królu, czy jest jakiś twój matematyk, księgowy albo rachmistrz, który jest w stanie policzyć ziarnka piasku w Gangesie - tak więc jest tak wiele ziarenek piasku …etc… albo, tak więc jest tak wiele setek tysięcy ziarenek piasku?"
"Z pewnością nie, Panie."
"A czy jest jakiś twój matematyk, księgowy albo rachmistrz, który jest w stanie policzyć wodę w oceanie - tak więc jest tak wiele miar wody …etc… albo, tak więc jest tak wiele setek tysięcy miar wody?"
"Z pewnością nie, Panie."
"Z jakiej przyczyny?"
"Wielki, Panie, ocean jest głęboki, niezmierzony, trudny do zgłębienia."

"Evameva kho, mahārāja, yena rūpena tathāgataṃ paññāpayamāno paññāpeyya, taṃ rūpaṃ tathāgatassa pahīnaṃ ucchinnamūlaṃ tālāvatthukataṃ anabhāvaṅkataṃ āyatiṃ anuppādadhammaṃ. Rūpasaṅkhāyavimutto kho, mahārāja, tathāgato gambhīro appameyyo duppariyogāho – seyyathāpi mahāsamuddo. 'Hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti …pe… ‘neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā’tipi na upeti. Yāya vedanāya …pe… yāya saññāya …pe… yehi saṅkhārehi …pe…

"Właśnie tak, wielki królu, ta forma, za pomocą której (ktoś) rozpoznając Tathagatę, mógłby (go) rozpoznać, ta forma przez Tathagatę jest porzucona, pozbawiona korzeni, wypleniona, jej stawanie się zupełnie ustało, jest niepowstającą dhammą w przyszłości. Uwolnienie od rozróżniania form, wielki królu, Tathagaty jest głębokie, niezmierzone, trudne do zgłębienia - podobnie jak wielki ocean. 'Tathagata po śmierci istnieje', tak nie uważa się …etc… 'Tathagata po śmierci ani istnieje ani nie istnieje', także tak nie uważa się. To uczucie, za pomocą którego …etc… to postrzeżenie, za pomocą którego …etc… te kammiczne formacje, za pomocą których …etc…

Yena viññāṇena tathāgataṃ paññāpayamāno paññāpeyya, taṃ viññāṇaṃ tathāgatassa pahīnaṃ ucchinnamūlaṃ tālāvatthukataṃ anabhāvaṅkataṃ āyatiṃ anuppādadhammaṃ. Viññāṇasaṅkhāyavimutto kho, mahārāja, tathāgato gambhīro appameyyo duppariyogāho – seyyathāpi mahāsamuddo. 'Hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upeti, 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi na upetī"ti.

Ta świadomość, za pomocą której (ktoś) rozpoznając Tathagatę, mógłby (go) rozpoznać, ta świadomość przez Tathagatę jest porzucona, pozbawiona korzeni, wypleniona, jej stawanie się zupełnie ustało, jest niepowstającą dhammą w przyszłości. Uwolnienie od rozróżniania świadomości, wielki królu, Tathagaty jest głębokie, niezmierzone, trudne do zgłębienia - podobnie jak wielki ocean. 'Tathagata po śmierci istnieje', tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci nie istnieje', także tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci istnieje i nie istnieje', także tak nie uważa się, 'Tathagata po śmierci ani istnieje ani nie istnieje', także tak nie uważa się."

"Acchariyaṃ, bhante, abbhutaṃ, bhante! Yatra hi nāma satthu ceva sāvikāya ca atthena attho byañjanena byañjanaṃ saṃsandissati, samessati, na virodhayissati, yadidaṃ aggapadasmiṃ. Ekamidāhaṃ, bhante, samayaṃ khemaṃ bhikkhuniṃ upasaṅkamitvā etamatthaṃ apucchiṃ. Sāpi me ayyā etehi padehi etehi byañjanehi etamatthaṃ byākāsi, seyyathāpi bhagavā. Acchariyaṃ, bhante, abbhutaṃ, bhante! Yatra hi nāma satthu ceva sāvikāya ca atthena attho byañjanena byañjanaṃ saṃsandissati, samessati, na virodhayissati yadidaṃ aggapadasmiṃ. Handa dāni mayaṃ, bhante, gacchāma. Bahukiccā mayaṃ bahukaraṇīyā"ti.
"Yassa dāni tvaṃ, mahārāja, kālaṃ maññasī"ti.
Atha kho rājā pasenadi kosalo bhagavato bhāsitaṃ abhinanditvā anumoditvā uṭṭhāyāsanā bhagavantaṃ abhivādetvā padakkhiṇaṃ katvā pakkāmīti.

"Wspaniale, Panie, cudownie, Panie, skoro naprawdę u nauczyciela i uczennicy ze znaczeniem znaczenie, z literą litera będą pokrywały się, będą zgadzały się, nie będą się różniły, a mianowicie - w najwyższym stopniu! Pewnego razu ja, Panie, do mniszki Khemy zbliżywszy się, o tę sprawę zapytałem. Ta czcigodna tymi słowami, tymi literami tę sprawę mi wyjaśniła, podobnie jak Błogosławiony. Wspaniale, Panie, cudownie, Panie, skoro naprawdę u nauczyciela i uczennicy ze znaczeniem znaczenie, z literą litera będą pokrywały się, będą zgadzały się, nie będą się różniły, a mianowicie - w najwyższym stopniu! Teraz my, Panie, pójdziemy. Jesteśmy bardzo zajęci, mamy wiele do zrobienia."
"W takim razie teraz (rób to), wieki królu, co uważasz, że czas (robić)."
Wtedy król Kosali, Pasenadi, mową Błogosławionego ucieszywszy się, zrozumiawszy (ją), podniósłszy się z siedzenia, przed Błogosławionym pokłoniwszy się, zwróciwszy się (do niego) z szacunkiem prawą stroną, oddalił się.