Atha kho vacchagotto paribbājako yena bhagavā tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā bhagavatā saddhiṃ sammodi. Sammodanīyaṃ kathaṃ sāraṇīyaṃ vītisāretvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinno kho vacchagotto paribbājako bhagavantaṃ etadavoca – "kiṃ nu kho, bho gotama, sassato loko"ti?
"Abyākataṃ kho etaṃ, vaccha, mayā – 'sassato loko'ti …pe…
"Kiṃ pana, bho gotama, 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti?
"Etampi kho, vaccha, abyākataṃ mayā – 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti.
"Ko nu kho, bho gotama, hetu, ko paccayo, yena aññatitthiyānaṃ paribbājakānaṃ evaṃ puṭṭhānaṃ evaṃ veyyākaraṇaṃ hoti – 'sassato loko'ti vā …pe… 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti vā? Ko pana, bho gotama, hetu, ko paccayo, yena bhoto gotamassa evaṃ puṭṭhassa na evaṃ veyyākaraṇaṃ hoti – 'sassato loko'tipi …pe… 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipī"ti?
"Aññatitthiyā kho, vaccha, paribbājakā rūpaṃ attato samanupassanti, rūpavantaṃ vā attānaṃ, attani vā rūpaṃ, rūpasmiṃ vā attānaṃ. Vedanaṃ attato samanupassanti …pe… saññaṃ …pe… saṅkhāre …pe… viññāṇaṃ attato samanupassanti, viññāṇavantaṃ vā attānaṃ, attani vā viññāṇaṃ, viññāṇasmiṃ vā attānaṃ. Tasmā aññatitthiyānaṃ paribbājakānaṃ evaṃ puṭṭhānaṃ evaṃ veyyākaraṇaṃ hoti – 'sassato loko'ti vā …pe… 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti vā.
Tathāgato ca kho, vaccha, arahaṃ sammāsambuddho na rūpaṃ attato samanupassati, na rūpavantaṃ vā attānaṃ, na attani vā rūpaṃ, na rūpasmiṃ vā attānaṃ. Na vedanaṃ attato samanupassati …pe… na saññaṃ …pe… na saṅkhāre …pe… na viññāṇaṃ attato samanupassati, na viññāṇavantaṃ vā attānaṃ, na attani vā viññāṇaṃ, na viññāṇasmiṃ vā attānaṃ. Tasmā tathāgatassa evaṃ puṭṭhassa na evaṃ veyyākaraṇaṃ hoti – 'sassato loko'tipi …pe… 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipī"ti.

Wówczas wędrowny mnich Vacchagotta do Błogosławionego zbliżył się, zbliżywszy się, z Błogosławionym przyjacielskie pozdrowienia wymienił. Przyjacielskie pozdrowienia i uprzejmości wymieniwszy, z boku usiadł. Wędrowny mnich Vacchagotta, który z boku usiadł, do Błogosławionego powiedział to: "Jak to jest, drogi Gotamo, czy świat jest wieczny?"
"Niewyjaśnione jest to, Vaccho, przeze mnie - 'świat jest wieczny.'" …etc…
"A zatem, drogi Gotamo, Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci?"
"To także, Vaccho, niewyjaśnione jest przeze mnie - 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci.'"
"Z jakiego powodu, drogi Gotamo, z jakiej przyczyny wędrownym mnichom, wyznawcom innych doktryn na takie zadawane pytania, takie są udzielane odpowiedzi - 'świat jest wieczny' …etc… albo 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci'? Co więcej, z jakiego powodu, drogi Gotamo, z jakiej przyczyny przez ascetę Gotamę na takie zadawane pytania, nie są udzielane takie odpowiedzi - 'świat jest wieczny' …etc… także 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci'?"
"Wędrowni mnisi, Vaccho, wyznawcy innych doktryn, formę jako siebie postrzegają, albo siebie mających formę, albo w sobie formę, albo w formie siebie. Uczucie jako siebie postrzegają …etc… postrzeżenie …etc… kammiczne formacje …etc… świadomość jako siebie postrzegają, albo siebie mających świadomość, albo w sobie świadomość, albo w świadomości siebie. Dlatego wędrownym mnichom, wyznawcom innych doktryn, na takie zadawane pytania, takie są udzielane odpowiedzi - 'świat jest wieczny' …etc… albo 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci.'
Tathagata natomiast, Vaccho, arahat, w pełni przebudzony, formę jako siebie nie postrzega, ani siebie mającego formę, ani w sobie formę, ani w formie siebie. Uczucie jako siebie nie postrzega …etc… postrzeżenie …etc… kammiczne formacje …etc… świadomość jako siebie nie postrzega, ani siebie mającego świadomość, ani w sobie świadomość, ani w świadomości siebie. Dlatego przez Tathagatę, na takie zadawane pytania, nie są udzielane takie odpowiedzi - 'świat jest wieczny' …etc… także 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci."

Atha kho vacchagotto paribbājako uṭṭhāyāsanā yenāyasmā mahāmoggallāno tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā āyasmatā mahāmoggallānena saddhiṃ sammodi. Sammodanīyaṃ kathaṃ sāraṇīyaṃ vītisāretvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinno kho vacchagotto paribbājako āyasmantaṃ mahāmoggallānaṃ etadavoca – "kiṃ nu kho, bho moggallāna, sassato loko"ti?
"Abyākataṃ kho etaṃ, vaccha, bhagavatā – 'sassato loko'ti …pe…
"Kiṃ pana, bho moggallāna, 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti?
"Etampi kho, vaccha, abyākataṃ bhagavatā – 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'"ti.
"Ko nu kho, bho moggallāna, hetu, ko paccayo, yena aññatitthiyānaṃ paribbājakānaṃ evaṃ puṭṭhānaṃ evaṃ veyyākaraṇaṃ hoti – 'sassato loko'ti vā …pe… 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti vā? Ko pana, bho moggallāna, hetu, ko paccayo yena samaṇassa gotamassa evaṃ puṭṭhassa na evaṃ veyyākaraṇaṃ hoti – 'sassato loko'tipi …pe… 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipī"ti?

Wtedy wędrowny mnich Vacchagotta podniósłszy się z siedzenia, do Mahamoggallany zbliżył się, zbliżywszy się, z czcigodnym Mahamoggallaną przyjacielskie pozdrowienia wymienił. Przyjacielskie pozdrowienia i uprzejmości wymieniwszy, z boku usiadł. Wędrowny mnich Vacchagotta, który z boku usiadł, do czcigodnego Mahamoggallany powiedział to: "Jak to jest, drogi Moggallano, czy świat jest wieczny?"
"Niewyjaśnione jest to, Vaccho, przez Błogosławionego - 'świat jest wieczny.'" …etc…
"A zatem, drogi Moggallano, Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci?"
"To także, Vaccho, niewyjaśnione jest przez Błogosławionego - 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci.'"
"Z jakiego powodu, drogi Moggallano, z jakiej przyczyny wędrownym mnichom, wyznawcom innych doktryn na takie zadawane pytania, takie są udzielane odpowiedzi - 'świat jest wieczny' …etc… albo 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci'? Co więcej, z jakiego powodu, drogi Moggallano, z jakiej przyczyny przez ascetę Gotamę na takie zadawane pytania, nie są udzielane takie odpowiedzi - 'świat jest wieczny' …etc… także 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci'?"

"Aññatitthiyā kho, vaccha, paribbājakā rūpaṃ attato samanupassanti, rūpavantaṃ vā attānaṃ, attani vā rūpaṃ, rūpasmiṃ vā attānaṃ. Vedanaṃ attato samanupassanti …pe… saññaṃ …pe… saṅkhāre …pe… viññāṇaṃ attato samanupassanti, viññāṇavantaṃ vā attānaṃ, attani vā viññāṇaṃ, viññāṇasmiṃ vā attānaṃ. Tasmā aññatitthiyānaṃ paribbājakānaṃ evaṃ puṭṭhānaṃ evaṃ veyyākaraṇaṃ hoti – 'sassato loko'ti vā …pe… 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'ti vā. Tathāgato ca kho, vaccha, arahaṃ sammāsambuddho na rūpaṃ attato samanupassati, na rūpavantaṃ vā attānaṃ, na attani vā rūpaṃ, na rūpasmiṃ vā attānaṃ. Na vedanaṃ attato samanupassati …pe… na saññaṃ …pe… na saṅkhāre …pe… na viññāṇaṃ attato samanupassati, na viññāṇavantaṃ vā attānaṃ, na attani vā viññāṇaṃ, na viññāṇasmiṃ vā attānaṃ. Tasmā tathāgatassa evaṃ puṭṭhassa na evaṃ veyyākaraṇaṃ hoti – 'sassato loko'tipi, 'asassato loko'tipi, 'antavā loko'tipi, 'anantavā loko'tipi, 'taṃ jīvaṃ taṃ sarīra'ntipi, 'aññaṃ jīvaṃ aññaṃ sarīra'ntipi, 'hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi, 'na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi, 'hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipi, 'neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā'tipī"ti.

"Wędrowni mnisi, Vaccho, wyznawcy innych doktryn, formę jako siebie postrzegają, albo siebie mających formę, albo w sobie formę, albo w formie siebie. Uczucie jako siebie postrzegają …etc… postrzeżenie …etc… kammiczne formacje …etc… świadomość jako siebie postrzegają, albo siebie mających świadomość, albo w sobie świadomość, albo w świadomości siebie. Dlatego wędrownym mnichom, wyznawcom innych doktryn, na takie zadawane pytania, takie są udzielane odpowiedzi - 'świat jest wieczny' …etc… albo 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci.'
Tathagata natomiast, Vaccho, arahat, w pełni przebudzony, formę jako siebie nie postrzega, ani siebie mającego formę, ani w sobie formę, ani w formie siebie. Uczucie jako siebie nie postrzega …etc… ani postrzeżenie …etc… ani kammiczne formacje …etc… świadomość jako siebie nie postrzega, ani siebie mającego świadomość, ani w sobie świadomość, ani w świadomości siebie. Dlatego przez Tathagatę, na takie zadawane pytania, nie są udzielane takie odpowiedzi - 'świat jest wieczny', także 'świat nie jest wieczny', także 'świat jest skończony', także 'świat nie jest skończony', także 'ta dusza jest tym ciałem', także 'czym innym jest dusza, czym innym jest ciało', także 'Tathagata istnieje po śmierci', także 'Tathagata nie istnieje po śmierci', także 'Tathagata istnieje i nie istnieje po śmierci', także 'Tathagata ani istnieje ani nie istnieje po śmierci'."

"Acchariyaṃ, bho moggallāna, abbhutaṃ, bho moggallāna! Yatra hi nāma satthu ca sāvakassa ca atthena attho byañjanena byañjanaṃ saṃsandissati, samessati, na virodhayissati, yadidaṃ aggapadasmiṃ. Idānāhaṃ, bho moggallāna, samaṇaṃ gotamaṃ upasaṅkamitvā etamatthaṃ apucchiṃ. Samaṇopi me gotamo etehi padehi etehi byañjanehi etamatthaṃ byākāsi, seyyathāpi bhavaṃ moggallāno. Acchariyaṃ, bho moggallāna, abbhutaṃ, bho moggallāna! Yatra hi nāma satthu ca sāvakassa ca atthena attho byañjanena byañjanaṃ saṃsandissati samessati na virodhayissati, yadidaṃ aggapadasmi"nti.

"Wspaniale, drogi Moggallano, cudownie, drogi Moggallano, skoro naprawdę u nauczyciela i ucznia ze znaczeniem znaczenie, z literą litera będą pokrywały się, będą zgadzały się, nie będą się różniły, a mianowicie - w najwyższym stopniu! Pewnego razu ja, drogi Moggallano, do ascety Gotamy zbliżywszy się, o tę sprawę zapytałem. Asceta Gotama tymi słowami, tymi literami tę sprawę mi wyjaśnił, podobnie jak czcigodny Mogallana. Wspaniale, drogi Moggallano, cudownie, drogi Moggallano, skoro naprawdę u nauczyciela i ucznia ze znaczeniem znaczenie, z literą litera będą pokrywały się, będą zgadzały się, nie będą się różniły, a mianowicie - w najwyższym stopniu!"