Sāvatthinidānaṃ. Atha kho āyasmā ānando pubbaṇhasamayaṃ nivāsetvā pattacīvaramādāya sāvatthiṃ piṇḍāya pāvisi. Addasā kho āyasmā ānando jāṇussoṇiṃ brāhmaṇaṃ sabbasetena vaḷavābhirathena sāvatthiyā niyyāyantaṃ. Setā sudaṃ assā yuttā honti setālaṅkārā, seto ratho, setaparivāro, setā rasmiyo, setā patodalaṭṭhi, setaṃ chattaṃ, setaṃ uṇhīsaṃ, setāni vatthāni, setā upāhanā, setāya sudaṃ vālabījaniyā bījīyati. Tamenaṃ jano disvā evamāha – "Brahmaṃ vata, bho, yānaṃ! Brahmayānarūpaṃ vata, bho"ti!!

W Savatthi. Wtedy czcigodny Ananda przed południem ubrawszy się w ofiarowaną żółtą szatę do Savatthi po jałmużnę poszedł. Czcigodny Ananda zobaczył bramina Janussoni, całym białym powozem (ciągniętym) przez klacze z Savatthi wyjeżdżającego. Białe konie są zaprzężone, biały powóz, białe wyposażenie, białe lejce, biały bat, biały parasol, biały turban, białe ubrania, białe sandały, białym wachlarzem z końskich włosów (bramin) wachluje się. Jeden człowiek zobaczywszy go powiedział - "Naprawdę pojazd Brahmy, przyjacielu! Naprawdę forma pojazdu Brahmy, przyjacielu!"

Atha kho āyasmā ānando sāvatthiyaṃ piṇḍāya caritvā pacchābhattaṃ piṇḍapātapaṭikkanto yena bhagavā tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinno kho āyasmā ānando bhagavantaṃ etadavoca:

Wtedy czcigodny Ananda, który w Savatthi za jałmużną chodził, po południu ze zbierania jałmużny wracając, do Błogosławionego zbliżył się, zbliżywszy się, Błogosławionego pozdrowiwszy, z boku usiadł. Czcigodny Ananda, który z boku usiadł, do Błogosławionego powiedział to:

"Idhāhaṃ, bhante, pubbaṇhasamayaṃ nivāsetvā pattacīvaramādāya sāvatthiṃ piṇḍāya pāvisiṃ. Addasaṃ khvāhaṃ, bhante, jāṇussoṇiṃ brāhmaṇaṃ sabbasetena vaḷavābhirathena sāvatthiyā niyyāyantaṃ. Setā sudaṃ assā yuttā honti setālaṅkārā, seto ratho, setaparivāro, setā rasmiyo, setā patodalaṭṭhi, setaṃ chattaṃ, setaṃ uṇhīsaṃ, setāni vatthāni, setā upāhanā, setāya sudaṃ vālabījaniyā bījīyati. Tamenaṃ jano disvā evamāha – 'brahmaṃ vata, bho, yānaṃ! Brahmayānarūpaṃ vata, bho'ti!! Sakkā nu kho, bhante, imasmiṃ dhammavinaye brahmayānaṃ paññāpetu"nti?

"Tutaj ja, Czcigodny, przed południem ubrawszy się w ofiarowaną żółtą szatę do Savatthi po jałmużnę poszedłem. Zobaczyłem, Czcigodny, bramina Janussoni, całym białym powozem (ciągniętym) przez klacze z Savatthi wyjeżdżającego. Białe konie są zaprzężone, biały powóz, białe wyposażenie, białe lejce, biały bat, biały parasol, biały turban, białe ubrania, białe sandały, białym wachlarzem z końskich włosów (bramin) wachluje się. Jeden człowiek zobaczywszy go powiedział - 'Naprawdę pojazd Brahmy, przyjacielu! Naprawdę forma pojazdu Brahmy, przyjacielu!' Czy jest możliwe, Czcigodny, żeby dzięki Dhammie i Dyscyplinie pojazd Brahmy rozpoznać?"

"Sakkā, ānandā"ti bhagavā avoca – "imasseva kho etaṃ, ānanda, ariyassa aṭṭhaṅgikassa maggassa adhivacanaṃ – 'brahmayānaṃ' itipi, 'dhammayānaṃ' itipi, 'anuttaro saṅgāmavijayo' itipī"ti.

"Jest możliwe, Anando," Błogosławiony powiedział - "To jest tej właśnie, Anando, szlachetnej ośmioczęściowej ścieżki (inne) określenie - tak więc 'pojazd Brahmy', tak więc 'pojazd Dhammy', tak więc 'niezrównane zwycięstwo w walce.'"

"Sammādiṭṭhi, ānanda, bhāvitā bahulīkatā rāgavinayapariyosānā hoti, dosavinayapariyosānā hoti, mohavinayapariyosānā hoti. Sammāsaṅkappo, ānanda, bhāvito bahulīkato rāgavinayapariyosāno hoti, dosavinayapariyosāno hoti, mohavinayapariyosāno hoti. Sammāvācā, ānanda, bhāvitā bahulīkatā rāgavinayapariyosānā hoti, dosa …pe… mohavinayapariyosānā hoti. Sammākammanto, ānanda, bhāvito bahulīkato rāgavinayapariyosāno hoti, dosa … mohavinayapariyosāno hoti. Sammāājīvo, ānanda, bhāvito bahulīkato rāgavinayapariyosāno hoti, dosa … mohavinayapariyosāno hoti. Sammāvāyāmo, ānanda, bhāvito bahulīkato rāgavinayapariyosāno hoti, dosa … mohavinayapariyosāno hoti. Sammāsati, ānanda, bhāvitā bahulīkatā rāgavinayapariyosānā hoti, dosa … mohavinayapariyosānā hoti. Sammāsamādhi, ānanda, bhāvito bahulīkato rāgavinayapariyosāno hoti, dosa … mohavinayapariyosāno hoti.

"Właściwy pogląd, Anando, rozwinięty, często praktykowany, jest ostatecznym końcem pożądania, jest ostatecznym końcem gniewu, jest ostatecznym końcem złudzenia. Właściwy zamiar, Anando, rozwinięty, często praktykowany, jest ostatecznym końcem pożądania, jest ostatecznym końcem gniewu, jest ostatecznym końcem niewiedzy. Właściwa mowa, Anando, rozwinięta, często praktykowana, jest ostatecznym końcem pożądania, gniewu …etc… jest ostatecznym końcem niewiedzy. Właściwe postępowanie, Anando, rozwinięte, często praktykowane, jest ostatecznym końcem pożądania, gniewu … jest ostatecznym końcem niewiedzy. Właściwe życie, Anando, rozwinięte, często praktykowane, jest ostatecznym końcem pożądania, gniewu … jest ostatecznym końcem niewiedzy. Właściwe dążenie, Anando, rozwinięte, często praktykowane, jest ostatecznym końcem pożądania, gniewu … jest ostatecznym końcem niewiedzy. Właściwa uważność, Anando, rozwinięta, często praktykowana, jest ostatecznym końcem pożądania, gniewu … jest ostatecznym końcem niewiedzy. Właściwa medytacja, Anando, rozwinięta, często praktykowana, jest ostatecznym końcem pożądania, gniewu … jest ostatecznym końcem niewiedzy.

Iminā kho etaṃ, ānanda, pariyāyena veditabbaṃ yathā imassevetaṃ ariyassa aṭṭhaṅgikassa maggassa adhivacanaṃ – 'brahmayānaṃ' itipi, 'dhammayānaṃ' itipi, 'anuttaro saṅgāmavijayo' itipī"ti. Idamavoca bhagavā. Idaṃ vatvāna sugato athāparaṃ etadavoca satthā:

Zgodnie z tym, Anando, pośrednio powinno być poznane, jak następuje - to jest tej właśnie szlachetnej ośmioczęściowej ścieżki (inne) określenie - tak więc 'pojazd Brahmy', tak więc 'pojazd Dhammy', tak więc 'niezrównane zwycięstwo w walce.'" Powiedział to Błogosławiony. Powiedziawszy to Sugata dodatkowo powiedział to (jako) Nauczyciel:

"Yassa saddhā ca paññā ca, dhammā yuttā sadā dhuraṃ,
Hirī īsā mano yottaṃ, sati ārakkhasārathi.
Ratho sīlaparikkhāro, jhānakkho cakkavīriyo,
Upekkhā dhurasamādhi, anicchā parivāraṇaṃ.
Abyāpādo avihiṃsā, viveko yassa āvudhaṃ,
Titikkhā cammasannāho, yogakkhemāya vattati.
Etadattani sambhūtaṃ, brahmayānaṃ anuttaraṃ,
Niyyanti dhīrā lokamhā, aññadatthu jayaṃ jaya"nti.

"Dla tego, którego wiara, mądrość i dhammy zaprzęgnięte są zawsze do jarzma,
Poczucie wstydu jest dyszlem, umysł jest wiązaniem jarzma, uważność woźnicą.
Wóz jest w moralność wyposażony, wchłonięcie jest osią, kołami wysiłek,
Spokój umysłu jest jarzmem medytacji, beznamiętność jest osłoną.
Brak wrogości, brak okrucieństwa, odosobnienie jest jego bronią,
Przebaczenie jest zbroją, uwolnienie od przywiązania zachodzi.
Tym przez siebie nabytym nieporównywalnym wozem Brahmy,
Mający wiedzę wyruszają ze świata, z pewnością do zwycięstwa."