Sāvatthinidānaṃ. "Aṭṭhime, bhikkhave, dhammā bhāvitā bahulīkatā apārā pāraṃ gamanāya saṃvattanti. Katame aṭṭha? Seyyathidaṃ – sammādiṭṭhi …pe… sammāsamādhi. Ime kho, bhikkhave, aṭṭha dhammā bhāvitā bahulīkatā apārā pāraṃ gamanāya saṃvattantī"ti.

W Savatthi. Te osiem, mnisi rzeczy, rozwijanych, często praktykowanych do przejścia z tego brzegu na drugi brzeg prowadzi. Jakie osiem? Jak następuje - słuszny pogląd …etc… słuszne skupienie medytacyjne. Te, mnisi, osiem rzeczy, rozwijanych, często praktykowanych do przejścia z tego brzegu na drugi brzeg prowadzi."

Idamavoca bhagavā. Idaṃ vatvāna sugato athāparaṃ etadavoca satthā –

"Appakā te manussesu, ye janā pāragāmino,
Athāyaṃ itarā pajā, tīramevānudhāvati.
Ye ca kho sammadakkhāte, dhamme dhammānuvattino,
Te janā pāramessanti, maccudheyyaṃ suduttaraṃ.
Kaṇhaṃ dhammaṃ vippahāya, sukkaṃ bhāvetha paṇḍito,
Okā anokamāgamma, viveke yattha dūramaṃ.
Tatrābhiratimiccheyya, hitvā kāme akiñcano,
Pariyodapeyya attānaṃ, cittaklesehi paṇḍito.
Yesaṃ sambodhiyaṅgesu, sammā cittaṃ subhāvitaṃ,
Ādānapaṭinissagge, anupādāya ye ratā,
Khīṇāsavā jutimanto, te loke parinibbutā"ti.

Powiedział to Błogosławiony. Powiedziawszy to Sugata dodatkowo powiedział to (jako) Nauczyciel:

"Niewiele jest tych wśród ludzi osób, które przechodzą na drugi brzeg,
Kiedy reszta tej ludzkości właśnie po (tym) brzegu biega.
Ci zaś, kiedy Dhamma jest poprawnie głoszona, którzy zgodnie z Dhammą postępują,
Ci ludzie pójdą poza sferę śmierci, z której trudno uciec.
Ciemną Dhammę porzuciwszy, jasną powinien rozwijać, mądry człowiek,
Z domu w bezdomność odszedłszy, w odosobnieniu, gdzie brak przyjemności.
Tam powinien szukać zadowolenia, bez żadnej przyjemności zmysłowej,
Powinien oczyszczać się ze skalań umysłu, mądry człowiek.
Ci, których umysł w czynnikach oświecenia w pełni jest dobrze rozwinięty,
Którzy w zaniechaniu chwytania mają zadowolenie,
Którzy zniszczyli skazy, jaśniejący (mądrością), ci na świecie nie odradzają się."