"Seyyathāpi, bhikkhave, yatthimā mahānadiyo saṃsandanti samenti, seyyathidaṃ – gaṅgā, yamunā, aciravatī, sarabhū, mahī, tato puriso dve vā tīṇi vā udakaphusitāni uddhareyya. Taṃ kiṃ maññatha, bhikkhave katamaṃ nu kho bahutaraṃ – yāni dve vā tīṇi vā udakaphusitāni ubbhatāni, yaṃ vā saṃbhejjaudaka"nti?

"Podobnie jak, mnisi, gdzie te wielkie rzeki łączą się, spotykają, jak następuje - Ganga, Yamuna, Aciravati, Sarabhu, Mahi, stamtąd człowiek dwie albo trzy krople wody zaczerpnąłby. Co o tym myślicie, mnisi, czego jest więcej - czy tych dwóch albo trzech kropel wody zaczerpniętych, czy tej połączonej wody?"

"Etadeva, bhante, bahutaraṃ, yadidaṃ – saṃbhejjaudakaṃ, appamattakāni dve vā tīṇi vā udakaphusitāni ubbhatāni. Saṅkhampi na upenti, upanidhampi na upenti, kalabhāgampi na upenti saṃbhejjaudakaṃ upanidhāya dve vā tīṇi vā udakaphusitāni ubbhatānī"ti.
"Evameva kho, bhikkhave, ariyasāvakassa …pe… yogo karaṇīyo"ti.

"Tej właśnie, Panie, jest więcej, a mianowicie - połączonej wody, odrobiną są dwie albo trzy krople wody zaczerpnięte. Nawet nie liczą się, nawet nie mają porównania, nawet nie są ułamkiem, w porównaniu z połączoną wodą, (te) dwie albo trzy krople wody zaczerpnięte."
"Właśnie tak, mnisi, dla szlachetnego ucznia …etc… wysiłek powinien być uczyniony."