"Seyyathāpi, bhikkhave, puriso mahāpathaviyā satta kolaṭṭhimattiyo guḷikā upanikkhipeyya. Taṃ kiṃ maññatha, bhikkhave, katamaṃ nu kho bahutaraṃ – yā vā satta kolaṭṭhimattiyo guḷikā upanikkhittā, ayaṃ vā mahāpathavī"ti?

"Podobnie jak, mnisi, człowiek na ziemi siedem grudek wielkości ziaren jujuby położyłby. Co o tym myślicie, mnisi, czego jest więcej, czy tych siedmiu grudek wielkości ziaren jujuby położonych, czy tej ziemi?"

"Etadeva, bhante, bahutaraṃ, yadidaṃ – mahāpathavī, appamattikā satta kolaṭṭhimattiyo guḷikā upanikkhittā. Saṅkhampi na upenti, upanidhampi na upenti, kalabhāgampi na upenti mahāpathaviṃ upanidhāya satta kolaṭṭhimattiyo guḷikā upanikkhittā"ti.
"Evameva kho, bhikkhave, ariyasāvakassa …pe… yogo karaṇīyo"ti.

"Tej właśnie, Panie, jest więcej, a mianowicie - ziemi, odrobiną jest siedem grudek wielkości ziaren jujuby położonych. Nawet nie liczą się, nawet nie mają porównania, nawet nie są ułamkiem, w porównaniu z ziemią, (te) siedem grudek wielkości ziaren jujuby położonych."
"Właśnie tak, mnisi, dla szlachetnego ucznia …etc… wysiłek powinien być uczyniony."