"Seyyathāpi, bhikkhave, mahāsamudde udakaṃ parikkhayaṃ pariyādānaṃ gaccheyya ṭhapetvā dve vā tīṇi vā udakaphusitāni. Taṃ kiṃ maññatha, bhikkhave, katamaṃ nu kho bahutaraṃ – yaṃ vā mahāsamudde udakaṃ parikkhīṇaṃ pariyādinnaṃ, yāni dve vā tīṇi vā udakaphusitāni avasiṭṭhānī"ti?

"Podobnie jak, mnisi, woda w oceanie wyczerpana, wybrana byłaby, pozostawiwszy dwie albo trzy krople wody. Co o tym myślicie, mnisi, czego jest więcej - czy tej wody w oceanie, wyczerpanej, wybranej, czy tych dwóch albo trzech kropel wody, które pozostały?"

"Etadeva, bhante, bahutaraṃ mahāsamudde udakaṃ yadidaṃ parikkhīṇaṃ pariyādinnaṃ, appamattakāni dve vā tīṇi vā udakaphusitāni avasiṭṭhāni. Saṅkhampi na upenti, upanidhampi na upenti, kalabhāgampi na upenti mahāsamudde udakaṃ parikkhīṇaṃ pariyādinnaṃ upanidhāya dve vā tīṇi vā udakaphusitāni avasiṭṭhānī"ti.
"Evameva kho, bhikkhave, ariyasāvakassa …pe… yogo karaṇīyo"ti.

"Tej właśnie, Panie, jest więcej, wody w oceanie, a mianowicie - wyczerpanej, wybranej, odrobiną są dwie albo trzy krople wody, które pozostały. Nawet nie liczą się, nawet nie mają porównania, nawet nie są ułamkiem, w porównaniu z wodą w oceanie, wyczerpaną, wybraną, (te) dwie albo trzy krople wody, które pozostały."
"Właśnie tak, mnisi, dla szlachetnego ucznia …etc… wysiłek powinien być uczyniony."