_{AN.01.098 … AN.01.139}

Dutiyapamādādi Vagga

Zbiór "Drugi o Zaniedbaniu"

Tłumaczenie: Siristru

alternatywne tłumaczenie:

98. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie widzę innego czynnika bardziej szkodliwego niż zaniedbanie. O mnisi, zaniedbanie jest szkodliwe. To po pierwsze.

99. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie wiedzę innego czynnika bardziej korzystnego niż pracowitość. O mnisi, pracowitość jest korzystna. To po drugie.

100. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie widzę innego czynnika bardziej szkodliwego niż lenistwo. O mnisi, lenistwo jest szkodliwe. To po trzecie.

101. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie wiedzę innego czynnika bardziej korzystnego niż wzrastający wysiłek. O mnisi, wzrastający wysiłek jest korzystny. To po czwarte.

102. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie widzę innego czynnika bardziej szkodliwego niż wiele pragnień. O mnisi, posiadanie wielu pragnień jest szkodliwe. To po piąte.

103. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie wiedzę innego czynnika bardziej korzystnego niż niewiele pragnień. O mnisi, posiadanie niewielu pragnień jest korzystne. To po szóste.

104. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie widzę innego czynnika bardziej szkodliwego niż niezadowolenie. O mnisi, niezadowolenie jest szkodliwe. To po siódme.

105. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie wiedzę innego czynnika bardziej korzystnego niż zadowolenie. O mnisi, zadowolenie jest korzystne. To po ósme.

106. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie widzę innego czynnika bardziej szkodliwego niż nieroztropna uwaga. O mnisi, nieroztropna uwaga jest szkodliwa. To po dziewiąte.

107. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie wiedzę innego czynnika bardziej korzystnego niż roztropna uwaga. O mnisi, roztropna uwaga jest korzystna. To po dziesiate.

108. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie widzę innego czynnika bardziej szkodliwego niż brak skupionej świadomości. O mnisi, brak skupionej świadomości jest szkodliwe. To po jedenaste.

109. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie wiedzę innego czynnika bardziej korzystnego niż skupiona uwaga. O mnisi, skupiona uwaga jest korzystna. To po dwunaste.

110. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie widzę innego czynnika bardziej szkodliwego niż źli towarzysze. O mnisi, źli towarzysze są szkodliwi. To po trzynaste.

111. O mnisi, rozważając to co zewnętrzne, nie widzę innego czynnika bardziej szkodliwego niż skupianie się na przewinach a nieskupianie się na zasługach. O mnisi, skupianie sie na przewinach a nie skupianie się na zasługach jest szkodliwe. To po czternaste.

112. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie widzę innego czynnika bardziej niekorzystnego niż skupienie sie na przewinach a nieskupianie się na zasługach. O mnisi, skupienie się na przewinach a nie skupienie się na zasługach jest niekorzystne. To po piętnaste.

113. O mnisi, rozważając to co duchowe, nie widzę innego czynnika bardziej korzystnego niż nieskupienie sie na przewinach a skupianie się na zasługach. O mnisi, nieskupienie się na przewinach a skupienie się na zasługach jest korzystne. To po szesnaste.

114. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki niż zaniedbanie. O mnisi, zaniedbanie wiedzie ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki. To po siedemnaste.

115. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku wyjaśnieniu i umocnieniu dobrej Nauki niż pracowitość. O mnisi, pracowitość wiedzie ku wyjaśnieniu i wzmocnieniu dobrej Nauki. To po osiemnaste.

116. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki niż lenistwo. O mnisi, lenistwo wiedzie ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki. To po dziewiętnaste.

117. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku wyjaśnieniu i umocnieniu dobrej Nauki niż wzrost wysiłku. O mnisi, wzrost wysiłku wiedzie ku wyjaśnieniu i wzmocnieniu dobrej Nauki. To po dwudzieste.

118. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki niż wiele pragnień. O mnisi, wiele pragnień wiedzie ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki. To po dwudzieste pierwsze.

119. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku wyjaśnieniu i umocnieniu dobrej Nauki niż niewiele pragnień. O mnisi, niewiele pragnień wiedzie ku wyjaśnieniu i wzmocnieniu dobrej Nauki. To po dwudzieste drugie.

120. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki niż niezadowolenie. O mnisi, niezadowolenie wiedzie ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki. To po dwudzieste trzecie.

121. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku wyjaśnieniu i umocnieniu dobrej Nauki niż zadowolenie. O mnisi, zadowolenie wiedzie ku wyjaśnieniu i wzmocnieniu dobrej Nauki. To po dwudzieste czwarte.

122. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki niż nieroztropne myślenie. O mnisi, nieroztropne myślenie wiedzie ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki. To po dwudzieste piąte.

123. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku wyjaśnieniu i umocnieniu dobrej Nauki niż roztropne myślenie. O mnisi, roztropne myślenie wiedzie ku wyjaśnieniu i wzmocnieniu dobrej Nauki. To po dwudzieste szóste.

124. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki niż brak skupionej świadomości. O mnisi, brak skupionej świadomości wiedzie ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki. To po dwudzieste siódme.

125. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku wyjaśnieniu i umocnieniu dobrej Nauki niż skupiona świadomość. O mnisi, skupiona świadomość wiedzie ku wyjaśnieniu i wzmocnieniu dobrej Nauki. To po dwudzieste ósme.

126. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki niż źli towarzysze. O mnisi, zadawanie się ze złymi towarzyszami wiedzie ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki. To po dwudzieste dziewiąte.

127. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku wyjaśnieniu i umocnieniu dobrej Nauki niż dobrzy towarzysze. O mnisi, zadawanie się z dobrymi towarzyszami wiedzie ku wyjaśnieniu i wzmocnieniu dobrej Nauki. To po trzydzieste.

128. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki niż skupianie się na przewinach a nieskupianie się na zasługach. O mnisi, skupianie się na przewinach a nieskupianie się na zasługach wiedzie ku zmieszaniu i zniszczeniu dobrej Nauki. To po trzydzieste pierwsze.

129. O mnisi, nie widzę nic bardziej wiodącego ku wyjaśnieniu i umocnieniu dobrej Nauki niż nieskupianie się na przewinach a skupianie się na zasługach. O mnisi, nieskupianie się na przewinach a skupianie się ana zasługach wiedzie ku wyjaśnieniu i wzmocnieniu dobrej Nauki. To po trzydzieste drugie.

130. O mnisi, mnich tłumaczący złe nauczanie jako właściwe, czyniąc to dla krzywdy i nieszczęścia bogów i ludzi, otrzymują wielkie przewiny i niszczą dobrą naukę. To po trzydzieste trzecie.

131. O mnisi, mnich tłumaczący właściwe nauczanie jako złe, czyniąc to dla krzywdy i nieszczęścia bogów i ludzi, otrzymują wielkie przewiny i niszczą dobrą naukę. To po trzydzieste czwarte.

132. O mnisi, mnich tłumaczący złą dyscyplinę jako właściwą, czyniąc to dla krzywdy i nieszczęścia bogów i ludzi, otrzymują wielkie przewiny i niszczą dobrą naukę. To po trzydzieste piąte.

133. O mnisi, mnich tłumaczący właściwą dyscyplinę jako złą, czyniąc to dla krzywdy i nieszczęścia bogów i ludzi, otrzymują wielkie przewiny i niszczą dobrą naukę. To po trzydzieste szóste.

134. O mnisi, mnich tłumaczący to co nie zostało wypowiedziane przez Błogosławionego jako wypowiedziane, czyniąc to dla krzywdy i nieszczęścia bogów i ludzi, otrzymują wielkie przewiny i niszczą dobrą naukę. To po trzydzieste siódme.

135. O mnisi, mnich tłumaczący to co zostało wypowiedziane przez Błogosławionego jako nie wypowiedziane, czyniąc to dla krzywdy i nieszczęścia bogów i ludzi, otrzymują wielkie przewiny i niszczą dobrą naukę. To po trzydzieste ósme.

136. O mnisi, mnich tłumaczący to co nie było praktykowane przez Błogosławionego jako praktykowane, czyniąc to dla krzywdy i nieszczęścia bogów i ludzi, otrzymują wielkie przewiny i niszczą dobrą naukę. To po trzydzieste dziewiąte.

137. O mnisi, mnich tłumaczący to co było praktykowane przez Błogosławionego jako nie praktykowane, czyniąc to dla krzywdy i nieszczęścia bogów i ludzi, otrzymują wielkie przewiny i niszczą dobrą naukę. To po czterdzieste.

138. O mnisi, mnich tłumaczący nie było wspomniane przez Błogosławionego jako wspomniane, czyniąc to dla krzywdy i nieszczęścia bogów i ludzi, otrzymują wielkie przewiny i niszczą dobrą naukę. To po czterdzieste pierwsze.

139. O mnisi, mnich tłumaczący było wspomniane przez Błogosławionego jako nie wspomniane, czyniąc to dla krzywdy i nieszczęścia bogów i ludzi, otrzymują wielkie przewiny i niszczą dobrą naukę. To po czterdzieste drugie.