"Nibbānasappāyaṃ vo, bhikkhave, paṭipadaṃ desessāmi. Taṃ suṇātha … pe … katamā ca sā, bhikkhave, nibbānasappāyā paṭipadā? Idha, bhikkhave, bhikkhu cakkhuṃ anattāti passati, rūpā anattāti passati, cakkhuviññāṇaṃ anattāti passati, cakkhusamphasso anattāti passati, yampidaṃ cakkhusamphassapaccayā uppajjati vedayitaṃ sukhaṃ vā dukkhaṃ vā adukkhamasukhaṃ vā tampi anattāti passati … pe … mano anattāti passati, dhammā anattāti passati, manoviññāṇaṃ anattāti passati, manosamphasso anattāti passati, yampidaṃ manosamphassapaccayā uppajjati vedayitaṃ sukhaṃ vā dukkhaṃ vā adukkhamasukhaṃ vā tampi anattāti passati. Ayaṃ kho sā, bhikkhave, nibbānasappāyā paṭipadā"ti.

"O właściwej do nibbany ścieżce was, mnisi, będę nauczał. Słuchajcie tego …etc… Jaka jest więc ta, mnisi, właściwa do nibbany ścieżka? W tym świecie, mnisi, mnich zatem oko jako nie ja widzi, formy (widziane) zatem jako nie ja widzi, świadomość oka zatem jako nie ja widzi, kontakt wzrokowy zatem jako nie ja widzi, także to, co za przyczyną kontaktu wzrokowego rodzi się, doświadczając szczęścia albo cierpienia, albo ani cierpienia i ani szczęścia, to także zatem jako nie ja widzi …etc… umysł zatem jako nie ja widzi, dhammy zatem jako nie ja widzi, świadomość umysłu zatem jako nie ja widzi, kontakt umysłowy zatem jako nie ja widzi. Także to, co za przyczyną kontaktu umysłowego rodzi się, doświadczając szczęścia albo cierpienia, albo ani cierpienia i ani szczęścia, to także zatem jako nie ja widzi. To jest ta, mnisi, właściwa do nibbany ścieżka."