"'Dutiyaṃ jhānaṃ, dutiyaṃ jhāna'nti vuccati. Katamaṃ nu kho dutiyaṃ jhānanti? Tassa mayhaṃ, āvuso, etadahosi – 'idha bhikkhu vitakkavicārānaṃ vūpasamā ajjhattaṃ sampasādanaṃ cetaso ekodibhāvaṃ avitakkaṃ avicāraṃ samādhijaṃ pītisukhaṃ dutiyaṃ jhānaṃ upasampajja viharati. Idaṃ vuccati dutiyaṃ jhāna'nti. So khvāhaṃ, āvuso, vitakkavicārānaṃ vūpasamā ajjhattaṃ sampasādanaṃ cetaso ekodibhāvaṃ avitakkaṃ avicāraṃ samādhijaṃ pītisukhaṃ dutiyaṃ jhānaṃ upasampajja viharāmi. Tassa mayhaṃ, āvuso, iminā vihārena viharato vitakkasahagatā saññāmanasikārā samudācaranti.

"'Drugie wchłonięcie medytacyjne, drugie wchłonięcie medytacyjne', mówi się. Jakie jest drugie wchłonięcie medytacyjne? Dlatego u mnie, przyjaciele, taka myśl powstała: 'W tym świecie mnich po ustaniu koncentracji umysłu i badania umysłem, z umysłem zjednoczonym wewnętrznie w jednym punkcie, bez koncentracji umysłu i badania umysłem, w radości i szczęściu zrodzonym ze skupienia medytacyjnego, drugie wchłonięcie medytacyjne osiągnąwszy żyje. O tym mówi się - drugie wchłonięcie medytacyjne.' To jest tak, przyjaciele, że ja po ustaniu koncentracji umysłu i badania umysłem, z umysłem zjednoczonym wewnętrznie w jednym punkcie, bez koncentracji umysłu i badania umysłem, w radości i szczęściu zrodzonym ze skupienia medytacyjnego, drugie wchłonięcie medytacyjne osiągnąwszy żyję. Dlatego u mnie, przyjaciele, żyjącego w tym miejscu zamieszkania, przywiązanego do koncentracji umysłu, postrzeganie i rozumowanie mają miejsce.

Atha kho maṃ, āvuso, bhagavā iddhiyā upasaṅkamitvā etadavoca – 'moggallāna, moggallāna! Mā, brāhmaṇa, dutiyaṃ jhānaṃ pamādo, dutiye jhāne cittaṃ saṇṭhapehi, dutiye jhāne cittaṃ ekodiṃ karohi, dutiye jhāne cittaṃ samādahā'ti. So khvāhaṃ, āvuso, aparena samayena vitakkavicārānaṃ vūpasamā ajjhattaṃ sampasādanaṃ cetaso ekodibhāvaṃ avitakkaṃ avicāraṃ samādhijaṃ pītisukhaṃ dutiyaṃ jhānaṃ upasampajja vihāsiṃ. Yañhi taṃ, āvuso, sammā vadamāno vadeyya – 'satthārānuggahito sāvako mahābhiññataṃ patto'ti, mamaṃ taṃ sammā vadamāno vadeyya – 'satthārānuggahito sāvako mahābhiññataṃ patto'"ti.

Wtedy, przyjaciele, Błogosławiony przy pomocy magicznej mocy przyszedłszy do mnie, powiedział to: 'Moggallano, Moggallano! Nie bądź braminie, niedbały względem drugiego wchłonięcia medytacyjnego, w drugim wchłonięciu umysł umieść, w drugim wchłonięciu umysł skoncentruj, w drugim wchłonięciu umysł utrzymuj.' To jest tak, przyjaciele, że ja przez pewien czas po ustaniu koncentracji umysłu i badania umysłem, z umysłem zjednoczonym wewnętrznie w jednym punkcie, bez koncentracji umysłu i badania umysłem, w radości i szczęściu zrodzonym ze skupienia medytacyjnego, drugie wchłonięcie medytacyjne osiągnąwszy żyłem. Naprawdę, przyjaciele, to, co słusznie mówiąc byłoby powiedziane - 'uczeń przy pomocy nauczyciela nadzwyczaj wielką wiedzę osiągnął', o mnie to słusznie mówiąc byłoby powiedziane -'uczeń przy pomocy nauczyciela nadzwyczaj wielką wiedzę osiągnął.'"